Wydawnictwo Literackie
Białe Pióro

Napisałeś książkę – wydaj ją z nami

O nas

Wydawnictwo Literackie Białe Pióro

specjalizuje się w publikowaniu polskich debiutów literackich. Umożliwia utalentowanym i ambitnym autorom zaistnienie na polskim rynku wydawniczym. Może poszczycić się wieloma udanymi debiutami literackimi, głównie z zakresu beletrystyki, literatury dziecięcej i poezji, a coraz częściej i fantastyki. WLBP skupia nie tylko twórców z Polski, ale również daje możliwość zaistnienia autorom mieszkającym poza granicami kraju. Ceni...

Read More

Zapowiedzi

Nasi Autorzy

Aleksander Superson
Jolanta Poźniak
Magdalena Wiciak
Ewelina Woźniak
Jana Talaj
Jacek Tondera
Elżbieta Dziedzic
Marcin Wróblewski
Antoni Ciszewski
Helena Mączka
Urszula Kędzia
Monika Tyczyńska
Natalia Tarnowska i Agnieszka Prędkiewicz
Irena Gal
Barbara Krucka
Laura Pituch
Celina Mioduszewska
Adela Andrzejewska
Anna Romejko
Zbigniew Matkowski
Wioletta Gocoł
Gabriela Kotas
Maria Nagaba-Wójcik
Zuzanna Dydyna
Iwona Szul
Aneta Kozińska
Kazimierz Kiljan
Małgorzata Rek
Aleksandra Bekus
Małgorzata Winkler-Pogoda
Laura Bziukiewicz
Monika Ziółkowska
Marta Grygiel
Elżbieta Ceglarek
Eve Lauda
Joanna Nowak
Natalia Hermansa
Błażej Baraniak
Adam Kuchta
Anna Piróg
Joanna Zając
Anna Gratkowska
Dorota Bocian
Ewa Kaczmarczyk
Zuzanna Nierenberg.
Hanna Fołtyn
Wanda Romer
Barbara Kończak
Janusz Mazur
Agnieszka Niezgoda
Anna Maria Mittek
Aleksandra Ostapczuk
Tom Justyniarski
Aneta Bobryk
Krystyna Habrat
Piotr Janusz Chmielewski
Karolina Kubilus
Ewa Radomska
Magdalena Dziuma
Paweł Famus
Aleksander Bukowiecki
Elżbieta Stępień
Dorota Nowicka
Joanna Baran
Wiesław Piwowarski
Aleksandra Berkowska
Piotr Sitnik
Katarzyna Janus
Jerzy R. Szulc
Bożena Czarnota
Maciej Rączkowski
Jolanta Bartoś
Joanna Duszkiewicz
Beata Barbara Jadach
Maja Bułaś
Jaromir Kwiatkowski
Dorota Jolanta Szumilas
Rafał Gierchatowski
Mira Białkowska
Wanda Milewska
Tomasz Witkowski
Agata Wiącek
Romualda Szwyngel
Magdalena Ludwiczak
Halina Kowalczuk
Małgorzata Urszula Laska
Jarek Tomszak
Ola Dudzic
Anna Balińska
Tomasz Kowalczyk
Jadwiga Śmigiera
Wojciech Matyja
Ewa Woźniak-Ostrowski
Marek Pękala
Tatiana Jewsiejewa
Damian Bartyzel
Franciszek Uściński
Joanna Svensson
Agnieszka Korzeniewska
Katarzyna Łochowska
Łukasz Błażejak
Agnieszka Kazała
Ks. Jerzy Hajduga CRL
Wojciech Pająk
Wanda Szymanowska
Grażyna Kałowska
Piotr Ferens
Ryszard Wojnowicz
Anna Ginter
Alicja Zając
Rudolf Tadeusz Czerniak
Michał Matuszak
Bożena Pajdosz
Grażyna Kamyszek
Joanna Terka
Julia Bardini
Jan M.R Michalski
Aleksander Superson

Aleksander Superson

Więcej o autorze tutaj:

https://www.instagram.com/aleksandersuperson/

Napisał:

Jolanta Poźniak

Jolanta Poźniak

Ukończyła studia magisterskie na Wydziale Filologii Angielskiej na UMCS w Lublinie oraz dwa kierunki studiów podyplomowych: Zarządzenie i Marketing na Politechnice Lubelskiej oraz Public Relations w Polskiej Akademii Nauk.

Od roku 2000 prowadzi własną działalność gospodarczą. Przez pierwsze dziesięć lat wiodącym nurtem w jej firmie były szkolenia z rozwoju kompetencji miękkich, obecnie kieruje DOMEM Tu i Teraz –www.domtuiteraz.eu

Jako Ekspert przez Doświadczenie (Asystent Zdrowienia) z międzynarodowym certyfikatem dzieli się wiedzą, której próżno szukać w podręcznikach. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym.

Prowadzi stronę internetową: https://traumainadzieja.eu/ i profil na Facebooku: https://www.facebook.com/Jolanta.H.Pozniak/ poświęcone zagadnieniu traumy.

W 2010 roku wydała książkę pt. Krótka historia o kamieniach. Jest to proza inspirowana faktami, przedstawiająca dramat dziecka, a następnie życie dorosłej osoby borykającej się ze skutkami doznanej krzywdy.

Napisała:

Magdalena Wiciak

Magdalena Wiciak

Komunikacja to jej pasja – kiedyś dziennikarska, dziś – wspiera biznes w budowaniu relacji z mediami i wykorzystaniu narzędzi do promowania działań firmy, ale i relacji z pracownikami, w tym motywowania innych do rozwoju. To zresztą daje jej największą satysfakcję z pracy – wydobywanie mocnych stron osób, z którymi współpracuje.

Nastawienie na realizację celów cechuje ją także w pasjach pozazawodowych. Powieść „Przebaczenie”, to efekt spełniania marzeń. Jako nastolatka spisała wszystko to, co chciałabym otrzymać od życia. Nie zastanawiała się, czy są to rzeczy realne czy nie. Skoro Walt Disney zastawił swój dom i pożyczył od banku 1,5 mln dolarów potrzebnych na realizację Królewny Śnieżki, w sukces której nikt nie wierzył, to i ona niewiele ryzykowała kreśląc na kartce życiowe cele. Znalazła listę po wielu latach. Jednym z niezrealizowanych punktów było napisanie powieści dla kobiet. Włączyła komputer i napisała. W wigilijną noc 2023 roku marzenie stało się faktem, gdyż był to najlepszy moment na cud.

Napisała:

Ewelina Woźniak

Ewelina Woźniak

Psycholożka, terapeutka, certyfikowana terapeutka ustawień systemowych. Jej debiut pisarski to Dzień ojca. W malowaniu przemyca kawałek siebie i swoich emocji. Jest na razie tego niewiele, ale to rodzaj aktywności, która uwalnia, daje radość i wyciszenie. Szczególne miejsce w jej życiu zajmuje rozwój duchowy. Praca z ciałem, oddechem, regularne medytacje pozwalają nie tylko zadbać o wewnętrzną równowagę, ale otwierają na drugiego człowieka. Szczególnie w pracy terapeutycznej i przy pomaganiu innym, tu duże znaczenie ma wewnętrzny ład terapeuty. Ustawienia Systemowe Berta Hellingera to rodzaj pracy terapeutycznej, która szczególnie pokazała jej jak ważny jest porządek w rodzinie i jak ogromny wpływ na dziecko ma bałagan, który często sami tworzymy. Dlatego pomaga rodzicom poukładać na nowo relacje w rodzinie i spojrzeć na nie z innej perspektywy.

Prywatnie jest żoną, matką trzech synów. I to – jak mówi – jest największa i najpiękniejsza, choć często niełatwa, a jednocześnie niesamowicie ucząca i rozwijająca przygoda w życiu.

Do zobaczenia na wspólnej drodze.

Kontakt:

www.ewelinawozniak.com

Napisała:

Jana Talaj

Jana Talaj

Gdańszczanka, pracująca w branży muzyki rozrywkowej, od lat mieszkająca poza granicami kraju. Wielbicielka podróży, przygody, natury, tańca, muzyki, teatru, filmu i dobrej kuchni z przewagą wegetariańskiej. Autorka powieści: obyczajowej Demony Julii (2021 r.) i przygodowej Cena jednej nocy (2022 r.). W 2023 roku wydała Zabić z miłości.

Napisała:

Jacek Tondera

Jacek Tondera

Życiowy wolny strzelec i kontestator schematów i stereotypów

w poglądach i postawach. Potrafi być szczery aż do bólu. Z upływem lat nabiera pokory i dystansu do siebie i tego, co niesie życie.

Ciągle dobry rocznik 1959. Nauczyciel akademicki, pedagog, twórca prywatnego liceum i publicznego gimnazjum. Ojciec dwóch nietuzinkowych córek i równie nietuzinkowych zięciów oraz dobrze zapowiadających się wnucząt, a przy tym – jak do tej pory – zatwardziały wdowiec po przedwczesnym odejściu żony – Marii.

Jako że wszystko pod niebem ma swój czas, to właśnie teraz chcę się z Państwem podzielić swoim subiektywnym spojrzeniem na życie w jego różnych wymiarach: emocjonalnym, duchowym, moralnym i egzystencjalnym, mając przy tym nadzieję, że zaprezentowane tu utwory przypadną Państwu do gustu.

Napisał:

Elżbieta Dziedzic

Elżbieta Dziedzic

Elżbieta Dziedzic – ur. 28 marca 1982r. w Przemyślu, autorka strony internetowej www.polskalitera.com poświęconej twórczości dla dzieci. Studiowała polonistykę w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zamieszkała w Cheltenham (Anglia). Pisze wiersze, bajki, opowiadania dla dzieci o różnej tematyce. W swoich utworach sięga do folkloru, baśni, fantastyki, literatury dydaktycznej oraz własnych pokładów wyobraźni.

www.polskalitera.com

polskalitera@gmail.com

Napisała:

 

Marcin Wróblewski

Marcin Wróblewski

Brama, to drugi zbiór wierszy Marcina Wróblewskiego. Podobnie jak w tomie Zimne Ognie, teksty charakteryzują się swoistym dualizmem – obok jasnych, impresyjnych akcentów napotkasz tu mroczne i przytłaczające refleksje dotyczące ludzkiego życia. Podmiot liryczny nie wszędzie ujawnia się en face, jednak – w porównaniu z debiutem – liryka ta jest nieco bardziej osobista. Charakterystyczna już warstwa odnosząca się do religii nierzadko miesza się w tyglu buntu, niemocy i cynizmu.

Otwierając książkę,przechodzisz przez bramę. Nie cofaj się, a zobaczysz…

Napisał:

Antoni Ciszewski

Antoni Ciszewski

Urodzony w Łochowie w 1966 roku, w rodzinie wielodzietnej. Do września 1981 roku mieszkał w Złotkach – nadburzańskiej wsi oddalonej o 2 km od Prostyni, gdzie znajduje się słynne sanktuarium Trójcy Przenajświętszej oraz Świętej Anny. To z domu rodzinnego wyniósł głęboką wiarę w Boga. Żonaty. Jest ojcem pięciorga dzieci. Mieszka w Puławach – rodzinnym mieście żony. 

Już w szkole średniej pisał pierwsze utwory poetyckie, których pierwszym recenzentem była polonistka mgr Bożena Wesołowska. Komponował również melodie do wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (Ten czas, Modlitwa II), Leopolda Staffa (Wysokie drzewa) czy Federico Garcia Lorki (Wspomnienie), które przy  akompaniamencie gitary sam prezentował szerszemu gronu słuchaczy, czym trafiał do serc wielu swoich rówieśników.

W ogólnopolskim konkursie poetyckim (wiersz o patronie) – zorganizowanym w listopadzie 2019 roku przez Puławski Ośrodek Kultury Dom Chemika w Puławach – otrzymał II główną nagrodę. Wcześniej pisywał felietony do tygodnika Nasza Polska, do portalu internetowego wPolityce, do portalu internetowego Magna Polonia. W miesięczniku „Twórczość” (Nr 7-8, 2019) zamieścił krytyczną notę na temat twórczości Edwarda Stachury, zatytułowaną: Niewolnik swojskiej wrażliwości. 

Głos manowca to debiutancki zbiór wierszy Antoniego Ciszewskiego.

Napisał:

Helena Mączka

Helena Mączka

Helena Mączka z domu Ewiak-Jasińska, ur. W 1957 r. w Bojadłach. Tu spędziła dzieciństwo i ukończyła szkołę podstawową. Jest absolwentką Technikum Rolniczego w Powodowie. Po maturze życie zawodowe związała z bankowością. Żona, matka dwóch dorosłych synów i babcia. Zapalona ogrodniczka, ale czytanie książek jest jej największą pasją. Na emeryturze postanowiła spełnić swoje pisarskie marzenia.

Dom nad Odrą jest jej debiutem literackim. Na kartach powieści z kronikarską dokładnością opisuje wydarzenia lat 70. XX w., z nostalgią odnosząc się do historii swojej rodziny oraz miejscowości i okolic, zatrzymując ich urok i klimat z lat jej młodości.

Napisała:

Urszula Kędzia

Urszula Kędzia – mama, żona, przyjaciółka; miłośniczka samochodów i podróży. Autorka książek: Afryka od zapleczaJa zołzaZabójczy lokator.

Napisała:

 

Monika Tyczyńska

Monika Tyczyńska

Monika Tyczyńska (ur. 1989)

Sukcesywnie i z uwielbieniem odkrywa Koreę Południową a swoją pasją do azjatyckiej kuchni, kina i języka zaraża innych. W wolnych chwilach projektuje i wykonuje biżuterię oraz zajmuje się ukochanym psem. Teraz skupia się na kolejnej swojej pasji, pisaniu i przedstawia Wam swoją debiutancką powieść.

Napisała:

Natalia Tarnowska i Agnieszka Prędkiewicz

Natalia Tarnowska i Agnieszka Prędkiewicz

Dwie pogodne i pełne pasji nauczycielki z Przedszkola Miejskiego nr 12 im. Wł. Szafera w Toruniu

Napisały:

Irena Gal

Irena Gal

Jest mamą dwóch wspaniałych dziewczynek.
Jakiś czas temu skończyła trzydzieści lat i patrzy optymistycznie w przyszłość. Po rodzicach i dziadkach odziedziczyła siłę, wytrwałość aby osiągać cel i szacunek do własnych marzeń
Jest lekarzem weterynarii. Jej pasją od dziecięcych lat były i są zwierzęta. Fascynują ją konie i koty.
Dzieciom opowiada wymyślone przez siebie historie, które pobudzają wyobraźnię. I tak powstała jej pierwsza, oryginalna, pełna magii bajka. Wierzy, że oczaruje ona wszystkie serca nawet te, które zapomniały o przyjaźni, miłości i przygodach.
Praca nad książką nadała jej życiu inny wymiar, pozwoliła wrócić do dziecięcych marzeń, które właśnie się spełniają.

Napisała:

Barbara Krucka

Barbara Krucka

Barbara Krucka urodziła się 5 grudnia 1940 r. w Borysławiu, ówczesnym centrum wydobycia ropy naftowej. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Łódzkim. Jest doktorem nauk filologicznych, specjalistką w zakresie językoznawstwa konfrontatywnego polegającego na porównywaniu dwóch albo więcej języków. Zna kilka języków obcych: francuski, rosyjski, angielski. Napisała wiele artykułów oraz cztery monografie. Wiersze pisała od wczesnej młodości.
Jest bardzo szczęśliwą żoną, matką dwóch synów i babcią pięciu wnuków. W dalszym ciągu pisze drobne utwory poetyckie.

Napisała:

Laura Pituch

Laura Pituch

Laura Pituch to niepokorna, początkująca pisarka z niewielkiej miejscowości o nazwie Starachowice. Od dziecka kocha przyrodę oraz długie włóczęgi po lasach i łąkach. Swoją pierwszą powieść o nazwie Opowieść ze snów zaczęła pisać gdy miała dopiero czternaście lat. Podobnie jak Alma, uwielbia wyglądać nietypowo, na przykład farbować włosy na dziwaczne kolory. Pracuje właśnie nad kolejną powieścią, zatytułowaną Arystokratka.

Napisała:

Celina Mioduszewska

Celina Mioduszewska

Celina Mioduszewska, ur. 22.07.1966, zam. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie

POETKA, pisarka i dyplomowana nauczycielka języka polskiego w szkole ponadpodstawowej (nominowana do Plebiscytu Nauczyciel na Medal w 2017), egzaminator OKE, w przeszłości ekspert komisji kwalifikacyjnych i egzaminacyjnych nauczycieli ubiegających się o awans. Publikowała na portalach edukacyjnych Edux.pl i profesor.pl .
Otrzymała wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. S. Leca w kategorii AFORYZM (2003), wyróżnienie w Konkursie Literackim organizowanym z okazji „Dnia Łabędzia” w kategorii WIERSZ Moje miasto Wysokie Mazowieckie (2014) i I miejsce w Konkursie Literackim Moje miasto dawniej i dziś (2017).
Autorka tomików wierszy: Ułamek ziemi mojej, Gościniec, Za zakrętem, Paciorki codzienności. Publikowała w antologiach: Stajni Literackiej SPP, Wydawnictwa św. Macieja w Lublińcu, w zbiorze opowiadań czytelników bloga M. Kordel. Uwielbia podróże. Artykuły o wyprawach literackich publikuje w lokalnych gazetach. W kwietniu 2020 ukazała się jej debiutancka powieść Powierniczka tajemnic wydana w Wydawnictwie Białe Pióro w Warszawie.

Napisała:

Adela Andrzejewska

Adela Andrzejewska

Adela Andrzejewska z domu Stachal urodzona 14 stycznia 1935 roku we wsi Kępki na Lubelszczyźnie. Rodzice Piotr i Paulina posiadali pięciohektarowe gospodarstwo rolne. Ziemia była uboga, rodzinie dokuczała bieda. Brak było podstawowych środków do życia. Adela Andrzejewska miała trzech braci i trzy siostry. Dnia 1 listopada 1944 roku funkcjonariusze NKWD aresztowali jej ojca za przynależność do Armii Krajowej, zginął w obozie pracy na terenie Rosji. W wieku dziesięciu lat mama oddała ją na służbę, gdzie trzy lata pracowała u obcych ludzi z dala od rodzinnego domu. Jako młoda kobieta przeprowadziła się na północ Polski do miasta Lębork, gdzie ukończyła Studium Wychowania Przedszkolnego. W roku 1958 zawarła związek małżeński, po czym urodziła dwoje dzieci, doczekała się czworo wnuków i ośmioro prawnuków.

Napisała:

Anna Romejko

Anna Romejko

zawodowo – polonistka, oligofrenopedagog, pedagog szkolny i muzealnik.
Prywatnie – od ponad dwóch lat na Facebooku publikuje posty jako Babka jakich wiele.
Na co dzień matka dwóch wspaniałych synów, posiadaczka cudnego kota i nieuleczalna marzycielka, która w każdej życiowej sytuacji stara się odnaleźć happy end 🙂

Napisała:

Zbigniew Matkowski

Zbigniew Matkowski

Dr hab. Zbigniew Matkowski – ekonomista, były wieloletni
pracownik naukowo-dydaktyczny Szkoły Głównej Handlowej (ponad 40 lat pracy), a także Szkoły Wyższej im. B. Jańskiego i Akademii Finansów w Warszawie. Wykładał również w Krajowej Szkole Administracji Publicznej, Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz w programach MBA prowadzonych w Helsinki School of Economics and Business Administration oraz w Szkole Głównej Handlowej (we współpracy z uczelniami amerykańskimi i kanadyjskimi). W swoim dorobku naukowym ma ponad 300 publikacji, w tym 15 książkowych (autor lub współautor) oraz ponad 20 tłumaczeń książek napisanych przez autorów zagranicznych. Jest członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Ekonomista” – organu Pol-
skiego Towarzystwa Ekonomicznego i Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN (gdzie przez wiele lat pełnił również funkcję sekretarza
redakcji) oraz członkiem Rady Naukowej czasopisma „Journal of Business Cycle Research” – organu CIRET.
Nakładem Wydawnictwa Literackiego Białe Pióro w czerwcu 2021 r. ukazała się również książka pt.: Nasza klasa – Matura 1959 pod
redakcją Zbigniewa Matkowskiego.

Napisał:

 

Wioletta Gocoł

Wioletta Gocoł

Wioletta Gocoł – mieszka w królewskich Niepołomicach.
Humanistka, romantyczka, buntowniczka. Wielbicielka Ani z Zielonego Wzgórza.
Zadebiutowała w roku 2019 powieścią Szczęście, którą pokochało wiele kobiet. To właśnie kobietom poświęca w swojej twórczości najwięcej uwagi. Pisze o ich radościach, ale też smutkach, trudnościach i zmaganiach dnia codziennego. Przekonuje, że z każdej trudnej życiowo sytuacji można znaleźć wyjście. Zachęca do tego, aby nie bały się marzyć i o te swoje marzenia walczyć.

Napisała:

 

Gabriela Kotas

Gabriela Kotas

Gabriela Kotas – blogerka, autorka książek dla dzieci oraz tomików dla dorosłych.

 

Napisła:

Maria Nagaba-Wójcik

Maria Nagaba-Wójcik

Maria Nagaba-Wójcik ur.1953r. Z wykształcenia pedagog. Pracowała w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Specjalistycznej Poradni Profilaktyczno-Terapeutycznej, Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej. Pracowała jako pedagog, socjoterapeutka, terapeuta pedagogiczni i rodzinny, trener treningu psychologicznego i warsztatów psychologiczno-społecznych, wykładowca. Założycielka i dyrektor Specjalistycznej Poradni Profilaktyczno-Terapeutycznej oraz Stowarzyszenia Profilaktycznego „Brzeg” i jego przewodnicząca przez kilka lat. Obecnie na emeryturze. Smakować Życie to jej drugi tomik wierszy. Pierwszy nosi tytuł Srebrny Czas. Napisała je już na emeryturze. Kieruje wiersze do ludzi w dojrzałym wieku. Jak sama mówi pisze prosto i prosto z serca. Pisze o sprawach, które ją poruszają i wzruszają. Kiedyś pisała artykuły i biuletyny zawodowe, obecnie chce się podzielić swoimi przeżyciami w postaci wierszy. Przyroda zawsze ją urzeka. I dostarcza dużo estetycznych przeżyć. Kocha przyrodę o każdej porze roku i najlepiej wypoczywa na jej łonie. Przez wiele lat pracowała z ludźmi i dla ludzi. „Jestem tym, kogo w życiu spotkałam”. Pracując z ludźmi doświadczała ich wzlotów, cierpień, szczęścia, radości i zmian życiowych. Ceni sobie życie rodzinne. Mówi, że życie to przygoda. Świat zawsze ją ciekawi.

Napisała:

Zuzanna Dydyna

Zuzanna Dydyna

Zuzanna Dydyna – urodzona we Wrocławiu w 1994roku, pisarka z zamiłowania, z zawodu muzykoterapeutka. Realizuje się w pracy z osobami starszymi, którzy są dla niej niewyczerpanym źródłem niezwykłych historii. Od najmłodszych lat pasjonatka dobrej literatury, zwłaszcza prozy obyczajowej. Poza tym uczestniczka Ruchu Światło-Życie, miłośniczka biegania i pozytywna realizatorka swojej życiowej listy marzeń, w której wspiera ją niezastąpiony mąż.

Napisła:

Iwona Szul

Iwona Szul

Iwona Szul, urodzona w 1997 roku w Warszawie. Studiuje na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale Orientalistyki, na kierunku Studium Europy Wschodniej.
Pasjonatka literatury i sztuki. Od dzieciństwa wymyśla różne historie; pisze opowiadania i powieści odkąd nauczyła się pisać. Poza tym hobbistycznie zajmuje się również malarstwem i rysunkiem oraz podróżuje – odwiedziła kilka krajów w Europie, Azji i Ameryce. Wyjazdy stanowią dla niej źródło inspiracji podobnie jak grono jej zwierzaków – adoptowany ze schroniska pies, dwa króliki i Lissachatina fulica, czyli wielki ślimak afrykański.

Napisała:

 

Aneta Kozińska

Aneta Kozińska

Aneta Kozińska, mieszkanka Szczecinka. Osoba, która nie lubi siedzieć bezczynnie z założonymi rękoma. Kocha góry, czekoladę i cukiernictwo, a wieczorami, gdy otacza ją cisza, zasiada przed komputerem, by oddać się pasji pisania. I tak, Drogi Czytelniku, trzymasz w dłoni jej debiut. Książkę, która była marzeniem – nietrzymanym w szufladzie.

Zastanawiasz się zapewne o czym ona jest? Odpowiedź jest prosta – o nas. O Tobie, o mnie, o sąsiedzie, koledze z pracy. O kimś, kogo mijamy na ulicy, czy w parku. Opisana codzienność, ale taka, jaka jest naprawdę – oczami trzech mężczyzn. Każdy bohater jest inny i ma swoje problemy, z którymi się zmierza. Dla jednego problemem będzie alkoholizm partnerki, dla drugiego – wybór między żoną, a kochanką, a dla trzeciego konsekwencje znajomości z drugim. Skomplikowane…, tak jak nasze życie.

Napisała:

Kazimierz Kiljan

Kazimierz Kiljan

Kazimierz Kiljan – wieloletni dziennikarz, animator kultury, poeta i prozaik. Autor popularnych i lubianych powieści obyczajowych, których bohaterkami są najczęściej kobiety. Pisze o nich z dużą dozą sympatii i wrażliwości, ukazując ich losy w najprzeróżniejszych sytuacjach życiowych. Opisywane w książkach relacje uczuciowe, liryczne, przyprawione szczyptą magii, przeplatają się często z wątkami kryminalnymi, przydającymi jego powieściom przysłowiowego pazura.

Dotychczas wydane książki to: Zagubieni w czasie, Stamtąd się nie wraca, Bukiet chabrów, W galerii uczuć, Smak szarlotki, Zielarka z Bukowej Góry, Cierpkie owoce, Znajdę cię wszędzie, W przedsionku piekła, Sięgając po szczęście.

Napisał:

Małgorzata Rek

Małgorzata Rek

Absolwentka Akademii Podlaskiej w Siedlcach, oraz Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Z wykształcenia nauczycielka przedmiotów artystycznych, z pasji autorka i ilustratorka książek dla dzieci.
Zadebiutowała pod nazwiskiem Kudelska zbiorem wierszowanych opowiadań pt. Kacperkowy pamiętnik dedykowanych synowi.
Zajmuje się również malarstwem oraz ceramiką, a swoje prace często przekazuje na cele charytatywne.

Napisała:

Aleksandra Bekus

Aleksandra Bekus

Aleksandra Bekus – mieszkanka Czeladzi, pisarka, poetka, aforystka. Autorka kilkunastu książek, w tym opowiadań i wierszy dla dzieci: Antek, Adelina i pies Plastelina, Dla dzieci wierszowanki na wieczory i poranki, Edukacyjne bajeczki dla Krzysia i Majeczki, Czeladzkie legendy babci i dziadka gawędy; powieści: Miłość nie zerka w metrykę, Mroczny tatuaż serca, dramatu: Piaski oczami dziecka wojennej zawieruchy, tomików poezji m.in.: Wdychając życie, Stokrotne dzięki, Zielone okulary, Tobie, Powiem Ci, aforyzmów: Życie w aforyzmy ubrane, Myśli pisane życiem, pozycji wydanej z okazji beatyfikacji Jana Pawła II Błogosławieni i święci ludzie czystego serca i in.
Ukończyła m.in. studia podyplomowe na Uniwersytecie Warszawskim, kierunek: „Literatura i książka dla dzieci i młodzieży wobec wyzwań nowoczesności”. Należy do Stowarzyszenia Autorów Polskich Oddział Zagłębiowski, Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno- Literackiego w Krakowie.
Występowała na antenie Polskiego Radia Katowice.
W 2013r. została odznaczona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla kultury polskiej”.
Prywatnie: mama dorosłej już córki, pasjonuje się scrapbookingiem, cardmakingiem, embossingiem, uwielbia podróże (stwierdza, że one „uskrzydlają”), kocha przyrodę (odnajduje natchnienie w kolorach, które ubogacają zmysły), zachwyca się muzyką (jej różnorodnymi odsłonami), nie potrafi obejść się bez książek (biografie są jej ulubionymi), fotografuje (nadaje życie nawet spadającym, jesiennym liściom), zapisuje pojedyncze słowa, (które są nierzadko kluczem do interesującej fabuły własnych książek) , a to wszystko w duecie z kawą z dodatkiem mleka i gorzką czekoladą, stanowi początek dla nowej literackiej przygody – nierzadko o różnym zabarwieniu emocjonalnym od uśmiechu i radości, po lęk i łzy.

Napisała:

Małgorzata Winkler-Pogoda

Małgorzata Winkler-Pogoda

Małgorzata Winkler-Pogoda – dziennikarka, redaktorka książek, wydawca (również książek dla dzieci), tłumaczka (m.in. książek o Luisie Barnavelcie), podróżniczka. Autorka powieści obyczajowej Tamtego lata w Bułgarii (2018) i książki Miałam syna Emila – wywiadu rzeki z Krystyną Barchańską-Wardęcką, mamą Emila Barchańskiego, najmłodszej ofiary stanu wojennego (2019). Mieszka w Warszawie. Ma 17-letniego kota, który był wielką inspiracją do napisania książki dla dzieci.

Napisała:

Laura Bziukiewicz

Laura Bziukiewicz

Laura Bziukiewicz zajmuje się szeroko rozumianą promocją Kurpi Zielonych, na których mieszka. Wraz z mężem – Zdzisławem – założyła i prowadzi na terenie swego gospodarstwa Muzeum Kurpiowskie w Wachu. Od samego początku jego istnienia organizuje warsztaty i pokazy kulinarne oraz biesiady. Talent kucharski i olbrzymia wiedza na temat regionalnej kuchni ludowej zostały docenione poprzez realizację licznych programów telewizyjnych poświęconych jej sztuce i kulinariom w polskich i zagranicznych stacjach telewizyjnych. Za swoją działalność otrzymała wiele dyplomów, nagród i wyróżnień.

Jest również znaną koronkarką specjalizującą się w wykonywaniu frywolitek. Jej autorskie projekty można zobaczyć na całym świecie, wyroby zaś nabyć za pośrednictwem internetu.

www.frywolitka.pl

www.facebook.com/frywolitkapl/

Po wcześniejszym zamówieniu chętni mogą spróbować kurpiowskich specjałów Pani Laury i co nie jest częstym zjawiskiem – muzeum jest czynne właściwie „zawsze”. Wystarczy się umówić i można je zwiedzać o każdej porze dnia i nocy.

Muzeum Kurpiowskie w Wachu

Wach 14, 07-420 Kadzidło

tel. +48 607-676-356 lub +48 607-110-393

e-mail: kurpiewach@wp.pl

www.facebook.com/MuzeumKurpiowskiewWachu/

www.kurpie.com.pl/

www.facebook.com/EtnoKurpie/

Napisała:

 

Monika Ziółkowska

Monika Ziółkowska

Ma 19 lat, wydawać się może, że to niewiele jak na osobę piszącą książki. Zapragnęła dać światu coś od siebie, dając możliwość czytelnikowi poczucia dziecięcej radości, którą przeżywa do dziś gdy sięga po kolejne utwory. Pisanie stało się jej codzienną przygodą, bez której nie potrafi funkcjonować. Jest młodą osobą, to fakt, ale dzięki temu ma świeże i odmienne spojrzenie na otaczający nas świat, które chce ukazać młodzieży jak i dorosłym. Jest wielką fanką Harrego Pottera, gorącej czekolady i Remigiusza Mroza.

Napisała:

Marta Grygiel

Marta Grygiel

Z wykształcenia politolog, z zawodu bankowiec i instruktor jogi. Z pasji pozytywnie zakręcona i zaczytana joginka, idąca bądź jadąca przez życie na rowerze. Z uśmiechem na twarzy i małymi kroczkami realizująca swoje marzenia. Autorka bloga:

pozytywniezakreconajoginka.wordpress.com

oraz pozytywniezaczytana.wordpress.com.

Rodowita Poznanianka, od wielu lat mieszkająca na peryferiach wielkiego miasta z miłości do piękna przyrody i większego spokoju.

Napisała:

Elżbieta Ceglarek

Elżbieta Ceglarek

Elżbieta Ceglarek urodzona w Zgorzelcu w 1965r. Z Dolnym Śląskiem jednak nie czuje się związana, znacznie bardziej z Bełchatowem, gdzie mieszka już czterdzieści lat. Mieszkała też jakiś czas w Kozienicach. Z wykształcenia nauczycielka, nieprzerwanie pracuje z małymi dziećmi i kocha to co robi. Od dziesięciu lat jako dyrektor pełni pieczę nad Przedszkolem Samorządowym nr 4 w Bełchatowie. Interesuje się muzyką poważną, klasyką i uwielbia twórczość Anny German i Wojciecha Kilara. Do swoich ulubionych piosenkarzy zalicza Zbigniewa Wodeckiego, Annę Jantar i Irenę Jarocką. Jest mamą dorosłej córki, która zawsze w nią wierzyła i pilnowała, by jej pierwsza powieść nie wylądowała w szufladzie. Pisanie traktuje jako hobby i pasję, zapełnia nim wolne chwile, to ją odstresowuje.

Spod jej pióra wyszły powieści: Drugie życie Leny (2016r.), Moja asteroida (2017r.), Facet z pocztówki (2018r.).

Dom z kryształu to jej czwarta czarta powieść dla kobiet, ale czy tylko?…

Napisała:

Eve Lauda

Eve Lauda

Eve Lauda jest mieszkanką województwa zachodniopomorskiego od przeszło pół wieku.

Kocha muzykę (utwory Chopina, piosenki Presleya czy Queen zawsze poprawiają jej nastrój), podróże (jej wielką fascynacją są Włochy) i kuchnię europejską. Kocha ludzi (choć wcale nie uważa, że najtrwalsze przyjaźnie to te zawarte w dzieciństwie) i zwierzęta (żal, że człowiek potrafi być czasem taki okrutny), a wiosnę uważa za najpiękniejszą porę roku!

Zbiera historie – swoje własne i te, które przydarzyły się innym, a ją zaintrygowały na tyle, że chciała je zapisać, zapamiętać. Miesza je potem i przetwarza – w ten sposób powstają zupełnie inne historie, które przydarzyły się innym ludziom, stworzonym przez jej wyobraźnię.

Napisała:

 

Joanna Nowak

Joanna Nowak

Joanna Nowak skończyła studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza na kierunku administracja. Obecnie pracuje jako księgowa.
Pisanie od zawsze było jej pasją, od niemal dwóch lat nie wyobraża sobie dnia bez tworzenia historii, głównie obyczajowych oraz young adult. W 2017 roku brała udział w kursie podstaw pisania organizowanym przez szkołę twórczego pisania „Maszynę do pisania”. Zajęcia były prowadzone przez Joannę Opiat-Bojarską. Tych kilka spotkań sprawiło, że zaczęła coraz poważniej myśleć o pokazaniu swojej twórczości szerokiemu gronu obiorców. Dzięki nim udało się jej skończyć pierwszą książkę.
Z okazji setnej rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego został wydany zbiór opowiadań z powstaniem w tle. W owej antologii znajdzie się również jej opowiadanie, które zostało wybrane w konkursie organizowanym przez „Maszynę do pisania”, a potem szlifowane podczas warsztatów pisarskich z Sylwią Chutnik.
Poza pisaniem, uwielbia czytać. Każdą wolną chwilę stara się poświęcać tej pasji, bo wie, że dzięki temu jej propozycje okażą się coraz lepsze. Czytanie ją odpręża, relaksuje i pozwala konstruktywnie spędzić czas. Czyta głównie powieści obyczajowe, young adult, kryminały oraz fantastykę, nie ogranicza się jednak tylko do wspomnianych gatunków.

Napisała:

  

Natalia Hermansa

Natalia Hermansa

Natalia Hermansa – ur. 26 maja 1992 r. w Mysłowicach – matka, żona i… zootechnik. Miłość do książek i
pisania przez całe życie autorki ścigała się z pasją do zoologii, co znajduje odzwierciedlenie w jej tekstach
przeznaczonych dla młodszych Czytelników. Po studiach na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie podjęła
pracę w redakcji czasopism przeznaczonych dla lekarzy weterynarii. Obecnie zajmuje się opieką nad
dwiema córeczkami, a każdą wolną chwilę poświęca na pisanie. Należy do grupy literackiej Piórem
Czarownic. Autorka książki dla dzieci „Popa, jeż i drogocenna dynia” oraz współautorka antologii „Księga
Czarownic. W kotle osobowości”.

Napisała:

Błażej Baraniak

Błażej Baraniak

Błażej Baraniak – mieszkaniec Leszna,  dziennikarz, redaktor, nauczyciel, założyciel pierwszego od 40 lat publicznego teatru w Polsce (Teatr Miejski w Lesznie), współwłaściciel dwóch kotów. Napisał parę sztuk dla dzieci, dwie dla dorosłych. Debiutem książkowym jest wydana nakładem WLBP  “Maciek szuka znikniętej Ani”.  Nad innymi powieściami pracuje.

Zdjęcie: Beata Ciesielska

Napisał:

Adam Kuchta

Adam Kuchta

Adam Kuchta, ur. 1976, ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz ekonomię w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Pracuje jako redaktor/dziennikarz. Pochodzi z Podlasia, mieszka obecnie w Warszawie. Jest autorem tomiku wierszy pt. „W śnie jesieni zaplątani” (Warszawa 2013, Wydawnictwo internetowe e-bookowo).

Napisał:

Anna Piróg

Anna Piróg

Anna Piróg ur.26.09.1963 r. w Krakowie jako Małgorzata Rajska. Zaraz po adopcji zamieszkała wraz z rodziną zastępczą w Wadowicach. Od tej pory nazywała się Anna Radwan. Już od lad szkolnych pasjonowała się pisaniem pamiętników, krótkich opowiadań i wierszy. W późniejszych latach współpracowała z redakcjami lokalnych wadowickich gazet: „Przebudzenie”, „Nasze Wadowice”. Śpiewała w parafialnym chórze i grała w amatorskim teatrze „Logos”. W 2017 opublikowała debiutancki tomik poezji „Białe serce”; Druk. I Wyd. „Grafikon”. W 2018r. miał miejsce debiut prozatorski powieści pierwszej części „Mroczny Dwór Narzeczona wiatru”; Wyd. Novae Res. Obecnie pracuje nad książką dot. okresu własnego dzieciństwa i trudnej młodości.

Anna Piróg aktywnie udziela się Klubie Pozytywnie Zakręceni Plus 55. Pasjonuje się również pisaniem scenariuszy teatralnych i filmowych.

Wcześniejsze publikacje:

„Przebudzenie”, „Nasze Wadowice” – w latach 1994-1996 pisałam artykuły do tych gazet

„Białe serce” (2017) Drukarnia i Wydawnictwo Grafikon – tomik poetycki

„Mroczny Dwór Narzeczona wiatru” (2018) Wydawnictwo Novae Res – powieść- Literatura Piękna, Fantasy, Romans

 

Napisała:

Joanna Zając

Joanna Zając

Joanna Zając – urodzona 9 września 1983 roku pogodna mama trzech synów, z których starsi to bliźniacy. Na co dzień wesoła i pozytywnie nastawiona do ludzi i świata. Pochodzi z małej miejscowości koło Piotrkowa Trybunalskiego. Pracuje zawodowo w branży finansowej. Jej pasją jest czytanie, czemu poświęca każdą wolną chwilę oraz pisanie. Lubi podróże po Polsce i jazdę na rowerze.
Inną drogą jest jej debiutem literackim, którym ma nadzieję podbić serca czytelników.

Napisała:

 

Anna Gratkowska

Anna Gratkowska

Anna Gratkowska urodziła się w roku, w którym Czarnobyl zachmurzył wschodnią część Europy. Zabawę z pisaniem rozpoczęła w wieku sześciu lat (rymami częstochowskimi żonglując wprawnie), by jako niespełna ośmiolatka otrzymać wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie poetyckim – Szukamy talentów wsi.
Dość szybko porzuciła rymy na rzecz opisów przyrody i krwistych dialogów. Pierwsze prozatorskie kroki stawiała w Polskim Kulturalnym Podziemiu. Zdobyła wyróżnienie w XIV Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Zdzisława Morawskiego, w IV Konkursie Literackim O Złotą Stalówkę Prezydenta Miasta Piekary Śląskie oraz drugie miejsce w VIII Otwockim Konkursie Literackim dla dorosłych.
W 2012 roku wydała powieść Stokrotki w deszczu, a pięć lat później Miłość. Wydanie drugie poprawione.
Na Facebooku prowadzi swoją stronę: Anna Gratkowska – strona autorska.

Napisała:

Dorota Bocian

Dorota Bocian

Najtrudniej jest pisać o sobie… Powodem takiego stanu rzeczy jest mizernie skromne źródło informacji na własny temat (nie jestem nawet do końca przekonana, czy lubię jabłka, czy jednak nie za bardzo…) A żadna opasła, zasapana encyklopedia nie przydrepcze do mnie przecież z odsieczą 😉 Wiele dat, zdarzeń, sytuacji zaciera się w mojej pamięci, bo czasem tak chcę, a często nie umiem powstrzymać ich ulotności. Za to, jak na złość datę urodzin pamiętam doskonale, a z racji przeżytych lat miałabym raczej ochotę zakopać ją głęboko w ogródku. Szkopuł w tym, że nie mam ogródka. Ale posiadam coś cenniejszego… Rodzinę i Bliskich i Psa. Wszyscy pomieścili się w moim serduchu i bynajmniej nie muszą się w nim rozpychać… Nie będę ich przedstawiać. Wiedzą doskonale ile dla mnie znaczą… Nie ustaję w ufności, że i vice versa 🙂 Mam również rower, sześć pudełek apaszek ułożonych kolorami i jeszcze parę innych przedmiotów i wspomnień. Udało mi się także zaliczyć pewną ilość strupów na kolanach w dzieciństwie, skończyć parę szkół i Uniwersytet Warszawski, wkroczyć w dorosłość i bez kariery zawodowej odnaleźć się na rynku pracy. Książki lubiłam od zawsze. W wieku 6 lat „skatalogowałam” domowy księgozbiór, bo liczyłam na to, że będą go chcieli wypożyczać sąsiedzi z bloku. W szkole nie umiałam pisać wypracowań, ale udało mi się zająć jakieś czołowe miejsce w konkursie „Młodość i trzeźwość”. Nagrodą był śpiwór, który mam do tej pory… Zanim jednak polonista wysłał moje opowiadanie na ten konkurs zapytał mnie z przekąsem „Skąd je zerżnęłam”. Nie musiałam. Wyobraźnia do tej pory mi nie szwankuje. Dorastałam więc sobie bez obecności fajerwerków, bo całkiem zwyczajna była ze mnie dziewczyna. Od czasu do czasu dopadała mnie miłość, ale to też nic przecież niezwykłego. A w tak zwanym międzyczasie marzyłam sobie i planowałam, także sobie. Te plany były równie nietrwałe jak marzenia, bo los miał je w przysłowiowym nosie. Pewnego pierwszego, drugiego, trzeciego… dnia (w sumie, nie sposób ich policzyć) los podarował mi sporo zawstydzonych rozczarowań, smutków wielkości prastarej puszczy, ale także życiodajnych niespodzianek, RODZINĘ i… zawód bibliotekarza. Co więcej, nie odebrał mi go ani na moment. A teraz jeszcze ta książka… Moja. Od początku do końca… Czego więcej chcieć?… W czepku się nie urodziłam (tak twierdzi Moja Mama), ale ja czuję się od wielu lat tak, jakbym go nigdy nie zdejmowała… Chwilo trwaj wiecznie…

Napisała:

Ewa Kaczmarczyk

Ewa Kaczmarczyk

Ewa Kaczmarczyk z Radomska. Zakochana w poezji i malarstwie, fotografii zauroczona magią chwili, czasu bycia i przemijania zmierzyłam się z tworzeniem.
Publikacje w licznych almanachach, antologiach i czasopismach ogólnopolskich i międzynarodowych. Założycielka grypy poetyckiej ZAMYŚLENIE jak również Salonu Poezji Inaczej. Kocha sztukę, poezję, muzykę, piękne krajobrazy, chwile zamyślenia, uwielbia uśmiech na twarzach swych podopiecznych od dzieciaka do seniora. Pisze wiersze, opowiadania, bajki, prozę oraz Ikony, trochę rysuje i maluje.

Napisała:

Zuzanna Nierenberg.

Zuzanna Nierenberg.

Niespokojna dusza, nauczycielka z powołania, niepoprawna optymistka, MAMA CUDOWNEJ 5-LATKI 🙂
Z przekonania stara dusza, przywiązana do świata dawnych wartości, zbuntowana i bezkompromisowa, otwarta na nowe wyzwania i niebanalne rozwiązania.
Sięga wysoko, walczy o marzenia i wychodzi z założenia, że rzeczy niemożliwe nie są dla niej 🙂
Pisze od kiedy pamięta… wiersze, opowiadania, bajki; świat przeżywa słowem zawsze i wszędzie. Już jako kilkulatka tworzyła własne wiersze i piosenki, które potem wystawiała na szkolnych akademiach. Jej niepoprawny optymizm i odwaga zaowocowały powstaniem „Rymowanek Pani Zuzanki”, książki rysowanej wyobraźnią dzieci.
Uwielbia podróże, skanseny pachnące historią, jesienne spacery i starą polską muzykę. Marzy o zwyczajnym życiu, pełnym harmonii i czasu dla Rodziny.

Napisała:

Hanna Fołtyn

Hanna Fołtyn

Dawno temu młoda, naiwna. Przez 40 lat pracownik naukowy Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie wciąż naiwna, z radością pisze, czyta, hoduje kota i uprawia ogród.

Napisała:

Wanda Romer

Wanda Romer

Wanda Romer urodziła się w Warszawie w styczniu 1932 roku. Matka była córką dyplomaty rumuńskiego a ojciec Karol hr. Romer był ministrem pełnomocnym i szefem protokołu dyplomatycznego MSZ II RP. Natychmiast po wybuchu wojny, razem z matką uciekły do Rumunii. Po wielu trudnych latach tułaczki znalazła schronienie w Turynie, następnie pracę zawodową jako tłumacz pięciu języków, miłość, małżeństwo, przyjaźń, aktywność w polonijnym stowarzyszeniu „Ognisko Polskie”, którego była prezesem 6 lat.

Przez 80 lat na obczyźnie nie zapuściła tam korzeni. Tęsknota, nadzieja i przywiązanie do rodzinnego kraju nie opuszczają ją do dziś.

W powieści ujawnia zarówno intymne przeżycia, jak i wesołe oraz dramatyczne, opisuje znane osobistości i ciekawe wydarzenia. W tle historii ostatnich 87 lat, opisuje kolejne życiowe perypetie, na każdej stronie książki coś się dzieje…

Napisała:

Barbara Kończak

Barbara Kończak

 Jak sama twierdzi nie odniosła żadnych spektakularnych osiągnięć, ale jako kobieta i matka za takie uważa udane małżeństwo i wychowanie córki i syna, z których jest dumna.

Urodziła się 11.06.1951 r. w Krotoszynie, z którego wyjechała w wieku 19 lat, a do którego powróciła po 46 latach mieszkania we Wrocławiu.

Aktywnie uczestniczy w organizowanych przez tutejszy Uniwersytet III Wieku kursach, szkoleniach, zajęciach terapii tańcem, grą w kręgle.

Skutkiem jednego ze szkoleń jest założona przeze panią Barbarę strona internetowa www.seniorzy-krotoszyn.cba.pl oraz utworzone dwie grupy na FB, których jest administratorem, a mianowicie seniorzy-krotoszyn oraz TBI – zespól taneczny, którego również jest członkiem.

Kobieta o niespożytej energii i wielkiej empatii nadal jest czynna zawodowo, prowadzi działalność gospodarczą i z uśmiechem patrzy w przyszłość.> Kobieta o niespożytej energii i wielkiej empatii nadal jest czynna zawodowo, prowadzi działalność gospodarczą i z uśmiechem patrzy w przyszłość.

Napisała:

Janusz Mazur

Janusz Mazur

Janusz Mazur – mieszka w Warszawie. Kiedyś zajmował się biznesem w dziedzinie wojskowości oraz był badaczem naukowym współpracującym z instytutami wojskowymi. Obecnie ma już ponad 70 lat i będąc na emeryturze badaczem naukowym pozostaje nadal. Studiował na Politechnice Warszawskiej, a potem kontynuował studia we Francji, w Korei Południowej i w USA. Ukończył studia doktoranckie w Korei Południowej na Uniwersytecie w Asam i Chonan.

Wiedzę o zjawiskach pozamaterialnych zdobywał w trakcie podróży po świecie. Prywatnie wieloletni przyjaciel ks. Twardowskiego. Brał udział w wielu dyskusjach religijnych i naukowych na temat analiz dotyczących istnienia świata poza czasem i przestrzenią oraz tożsamości Boga. Aby zbadać istnienie zła, analizował nie tylko Biblię, ale również Koran, przeczytał opracowania ksiąg Wedy, przejrzał Tipitakę oraz szereg innych znanych ksiąg religijnych, w tym takich jak „Księga Uranti”, „Boska Zasada” i „W świetle prawdy”. Ponieważ jego poglądy były inne niż w wymienionych dziełach, osiem lat temu zawarł większą część religijno-naukowych poglądów na specjalnie przygotowanej stronie internetowej www.istota.net. Stworzył wówczas analityczny system essenceizm, przeznaczony do badań nad zjawiskami poza czasem i przestrzenią. Wciąż dyskutuje tam na temat wielu jego poglądów z ludźmi myślącymi odważnie i logicznie. Wszystkie jego książki nawiązują tematycznie do treści zawartych na stronach (po polsku i po angielsku): www.istota.net, www.istota.org, oraz www.essenceizm.pl i www.essenceism.com.

Dotychczas jego prace zostały wydane w formie książki popularnonaukowej pt. „Dotyk wieczności” oraz w formie broszury pt. „Prawdziwy Bóg nie zna zła”. Ukazała się również książka o systemie analitycznym essenceizm: „Bóg nie jest z tego świata”. System essenceizm jest logicznym i analitycznym system badawczym, przeznaczonym dla każdego interesującego się problemem zrozumienia kim Jest Bóg, gdzie On się znajduje i jaki jest Jego stosunek do człowieka. Essenceizm jest też ofertą do dalszej dyskusji z filozofami religii i teologami.
Powieść beletrystyczna pt. „Dotyk nadziei” jest, jak sam mawia, wypadkiem przy pracy i rozważaniach naukowych.

 

http://www.essenceism.org

https://www.istota.net.pl

https://www.bamijo.vot.pl

Napisał:

     

 

Agnieszka Niezgoda

Agnieszka Niezgoda

Rocznik 1984. Od kilkunastu lat mieszkanka Warszawy, która dzieciństwo i młodość spędziła w Słupsku i jego okolicach. Humanistka, absolwentka Szkoły Głównej Handlowej. Miłośniczka aromaterapii i medycyny naturalnej, lubiąca łączyć to co konwencjonalne i niekonwencjonalne. Autorka wydanej w 2013 roku Chwili nieuwagi i trzech anglojęzycznych ebooków Unexpected, Complicated, Mr. Perfect.

Napisała:

 

Anna Maria Mittek

Anna Maria Mittek

Anna Maria Mittek – teolog, religioznawca, nauczyciel. Wbrew metryce – stara duchem. Urodzona warszawianka, choć z lubością wprawia innych w zakłopotanie, podkreślając swoje niemieszczańskie korzenie. Utalentowany samouk ze zręcznymi dłońmi i sercem do rękodzieła. Wieczna optymistka i niepoprawna romantyczka. Tym razem bierze na warsztat problemy ludzkich dusz.

Napisała:

 

Aleksandra Ostapczuk

Aleksandra Ostapczuk

Aleksandra Ostapczuk ur. 13 lipca 2001 roku w Zakopanem. Odkąd tylko pamięta, zawsze chciała pisać. Po prostu to kocha. To jej największe marzenie, od zawsze.

Znalazła w sobie odwagę, by zawalczyć o swoje marzenie i zacząć biec na wielką górę, której szczytu jeszcze nie widzę. Przyszłość napisze resztę…

Poza prozą pisała też swego czasu lirykę i udało się jej wygrać konkurs organizowany przez TPN – „Na tatrzańskim szlaku”. Będąc w liceum, zaczęła się również szkolić w retoryce. 8 marca 2019r. wygrała w XXI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego im. Wojciecha Korfantego.

Uwielbia aktywnie spędzać czas, jeździ na nartach, na rowerze, rolkach, chodzi z kijami (nordic walking), oczywiście, gdy nie chodzi do szkoły. Ćwiczyła też Jiu-jitsu.

Napisała:

 

Tom Justyniarski

Tom Justyniarski

Tom Justyniarski – jedyny „taki” nauczyciel w Polsce, który uczy miłości, szacunku i empatii. Dziewięć lat temu obrał sobie misję, nauczenia najmłodszego pokolenie miłości i szacunku do zwierząt. Pisarz dla dzieci, a przede wszystkim kochający tata. Obrońca zwierząt, rzecznik Towarzystwa Obrony Zwierząt RP.

Jego kreatywność połączona z miłością do zwierząt pozwoliła mu wymyślić pierwsze w Polsce i w Europie „Okienko Życia dla zwierząt”, a także zapoczątkować akcję „Dzieci czytają psom w schroniskach”. Autor najnowszej lektury szkolnej pt. „Psie troski”, która zajęła I miejsce w rankingu TOP 10 Ministerstwa Edukacji Narodowej. Bycie nauczycielem i pomoc zwierzętom to jego dwie największe pasje.

Tom Justyniarski to autor książek: „Psie troski”, „Mój przyjaciel Bocian” i „Kocia mama”, które polecają wybitni psychologowie. Pisarz w ciągu roku odwiedza bardzo dużo placówek szkolnych takich jak; przedszkola, szkoły podstawowe, zakłady poprawcze, czy uniwersytety. Spotkania autorskie przyciągnęły łącznie 250 tysięcy dzieci a dzieło “Psie troski” dociera do miliona czytelników w Polsce.

Napisał:

 

Aneta Bobryk

Aneta Bobryk

Aneta, rocznik ’88, zamieszkała w Belgi, marzycielka uwielbia gotować, tańczyć i się uśmiechać. Kochająca mama Ryana.

Napisała:

Krystyna Habrat

Krystyna Habrat

Krystyna Habrat – ukończyła psychologię na UJ i poświęciła się pracy w tym zawodzie, zamieszkując z rodziną w Katowicach. Opowiada o sobie, że najbardziej interesuje ją człowiek. Dlatego wybrała zawód psychologa. Ale zawsze namiętnie czytała literaturę piękną. W końcu sama chwyciła za pióro. Pisze o ludziach, ich marzeniach, lękach, kompleksach, miłości i powikłanym życiu uczuciowym. Chętnie podejmuje problemy psychologii twórczości, wprowadzając postacie owładnięte pasją twórczą, gdzie rozważa, czym jest talent, natchnienie, pasja twórcza.
Publikowała opowiadania w czasopismach literackich, Tak i nie; Poglądy, Fakty, Okolice, Opole, Zwierciadło, Wiadomości kulturalne, Tygiel, Miniatura oraz esej o pracy twórczej w Radio. Ostatnio też w Internecie, np. na Portalu Pisarskim, w PKP-zin, Cegle, Pisarzach.pl i Krytyce Literackiej.
O sobie mówi:
„Lubię słuchać opowieści o naszej burzliwej historii i o ludziach. Zawsze zawisa nad tym pytanie: czemu oni tak sobie dokuczają, nie potrafią zrozumieć? Przecież wielu jest dobrych, a świat piękny. Wszyscy kochają, cierpią, marzą, by być kimś wspaniałym. A ktoś chce nawet napisać powieść. Już, jako psycholog, zaczęłam o tym pisać. I o pisaniu powieści. I o ludziach zwykłych. Z wielkich miast i miejsc dalekich, gdzie raz spadł grad większy od jabłka, a nikt nie dowierza”.

Wydane książki:Sprzedawca Karykatur – Wyd. KAW – 1989r; (opowiadania)
Podręcznik czarownicy. Klatka Guliwera; Wyd. My Book, 2005r; (dwie powieści: pierwsza przedstawia pasję pedagogiczną do naprawiania ludzi i świata, druga – pasję twórczą, opowiadając o trudach pisania powieści przez bohatera, który nie wie, czy ma talent)
Ta nadchodząca Wyd. My Book, 2009r; (dwie powieści: „Ta nadchodząca w werblach wysokich obcasów” i „Uciec przed drapieżnymi wskazówkami zegara)
Tu, gdzie spadł grad większy od jabłka Wyd. Novae Res, 2010r. (powieś powieść
o ludziach z prowincji, którzy kochają, marzą, cierpią).
Krzyk o północy – Wyd. Miniatura w Krakowie 2013r. (powieść)****KRYSTYNA HABRATMOJE PISARSKIE BIO

Mając 11 lat, orzekłam, że chciałabym pisać książki. Lubiłam czytać i wydało mi się to bardzo piękne. Tylko tak trudne, iż szybko o tym zapomniałam. Gdy miałam 15 lat, polonistka w liceum, pochwaliła moje wypracowanie klasowe o “Ulanie” J.I. Kraszewskiego, gdzie pan ze dworu uwodzi wiejską dziewczynę i już w nim zakochaną – porzuca. Profesorka powiedziała, że ujęłam temat głęboko psychologicznie i coś tam jeszcze. Wtedy uszczęśliwienie komplementami, co w tamtej szkole było rzadkością, skierowało moje zainteresowania na psychologię, choć od dawna zdecydowałam się na filologię polską. Jednak przed maturą stwierdziłam, że kocham książki, ale bardziej interesuje mnie człowiek, czasem szczęśliwy, a często zatroskany, cierpiący, pełen słabości, ale w jakiś sposób wielki. Jeden radzący sobie w życiu, inny przegrywający. Dlaczego tak bywa? Złożyłam więc papiery na Psychologię na UJ. Poznam to wszystko lepiej i będę pisać literaturę psychologiczną.

Zapomniałam o pisaniu zafascynowana przekrojami mózgu ludzkiego na anatomii systemu nerwowego, wiedzą o nerwicach i psychozach, a przede wszystkim o sposobach rozwijania inteligencji, pamięci, uwagi i wreszcie wyobraźni czy fantazji… Jeszcze czasem na jakimś wykładzie czytywałam pod pulpitem powieść, bo wciąż dużo czytałam, poznając aktualne mody i najnowsze nurty w literaturze, ale psychologia wciągała mnie bardziej. Na początku IV roku profesor spytał, o czym chcemy pisać prace magisterskie. Ja oczywiście wybrałam psychologię twórczości. Mam więc temat: Geneza pomysłu twórczego.

Odtąd żyję życiem pisarzy, ich zwierzeniami, jak powstawały ich wiersze, opowiadania, powieści, w jakich okolicznościach, w jakim nastroju psychicznym. To jest niezwykłe! Czytam o tym w bibliotekach i czytelniach. Zgłębiam co to: wyobraźnia, fantazja, natchnienie, daimonion, talent, powołanie, improwizacja. I jeszcze syndrom pustej kartki nad którą na próżno biedzi się autor. I, jak rodzi się odkrycie naukowe? Co sprzyja rodzeniu się pomysłów?

Jakże fascynujący jest moment zajarzenia się pomysłu! A potem, jak się on rozwija, przekształca.

Tak. Tylko ja ciągle nic ważnego nie piszę. Mam męża, dwóch synów, pracuję jako psycholog, dużo czytam, ale… czegoś mi jeszcze brak.

Powoli jednak coś się wyłania. I tak jakoś powolutku, nieśmiało też zostaję pisarzem.

Piszę o ludziach, szczęśliwych i zatroskanych, jak sobie w życiu radzą? Czemu niektórym nic się nie udaje, a innym lepiej? Publikuje opowiadania w czasopismach literacko-kulturalnych. Wreszcie debiutuję książką – zbiorem opowiadań: SPRZEDAWCA KARYKATUR.

Pisuję chętnie o cichych mieszkańcach małych miasteczek, żyjących na prowincji od pokoleń. I o przybyszach, których los rzucił po studiach tam, gdzie nawet zjawisko gradu większego niż jabłko, pozostaje tylko w pamięci kilku mieszkańców, bo świat się o tym nie dowiaduje. Tak powstała powieść: TU, GDZIE SPADŁ GRAD WIĘKSZY OD JABŁKA.

Piszę też o lękach i trudach życia mieszkańców wielkomiejskiego wieżowca: KRZYK O PÓŁNOCY.

O pracy psychologa lub terapeuty napisałam w powieści: PODRĘCZNIK CZAROWNICY.

O miłości w książce: TA NADCHODZĄCA, zawierającej dwie małe powieści.

Pisuję też o osobach, które same znajdują w sobie powołanie do pisania i poszukują pomysłów, natchnienia oraz sposobów, jak to ująć na białej kartce, jaką teraz jest monitor komputera. I nawiedza ich zwątpienie, czy starczy im talentu…To zawiera powieść: KLATKA GULIWERA. Dużo w niej wiedzy z psychologii twórczości, czego uczy na kółku literackim młody asystent. Opowiada im, jak rodzą się pomysły.

I wciąż lubię moment zajarzenia się pomysłu na nową opowieść.
/Katowice 10.10.2018r./

Napisała:

Piotr Janusz Chmielewski

Piotr Janusz Chmielewski

urodzony z Wyszkowie w 1966r dzieciństwo spędził w okolicach Warszawy. Studia zawodowe w Szczytnie sprawiły, że na połowę życia związał się z Warmią i Mazurami, gdzie założył rodzinę. Ukończył studia podyplomowe na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego i później (znów w szczycieńskiej Wyższej Szkole Policji) Studia Menedżerskie. Jego dorosłe życie zdominowała trwająca ponad 20 lat służba w policji. Po jej zakończeniu pracował w działach reklamy i marketingu różnych firm, prowadził tez własną. Mieszkał w Szczytnie, Biskupcu, Olsztynie, Warszawie, pod Amsterdamem, by na koniec przenieść się w okolice Krakowa. W młodości pisywał, koncentrując się głównie na poezji, ale zdarzyło mu się też kilka prób napisania krótkich opowiadań i sztuk teatralnych – „jednoaktówka”, a utwory trafiały głównie „do szuflady”. Potem przyszedł czas na opowiadania przepełnione tematyką grozy i zjawisk nadprzyrodzonych, która interesowała go od dzieciństwa. Opowieści o duchach, zjawach itp. wywodzące się z naszego polskiego folkloru w jego rodzinie były często obecne (zwłaszcza za sprawą babci ze strony mamy). Jego teksty publikowane były na forach internetowych badaczy UFO, wcześniej, artykuły związane z pracą w policji, drukowano w lokalnej prasie oraz w wydawanych po konferencjach naukowych, w których uczestniczył, pozycjach literatury Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. W czasie szkoły ciekawą przygodą był udział w audycji literacko-muzycznej w radiowęźle Politechniki Warszawskiej, gdzie miał okazję czytać swoje wiersze, a „ilustracją” ich były utwory współczesnej muzyki rockowej. Niedawne zamieszkanie pod Krakowem, po drodze do Tatr, zaowocowało już kolejnym pomysłem na powieść (oczywiście z gatunku grozy i sensacji), której akcja toczyć się będzie pomiędzy górami i wzgórzami, wśród których obecnie mieszka.

Napisał:

Karolina Kubilus

Karolina Kubilus

Karolina Kubilus – pełna energii, radości życia i optymizmu (mimo wszystko!) osoba. Od ponad 30 lat związana z malutką Łomnicą, gdzie pracuje w wiejskiej szkole, a jeszcze dłużej z trochę większą Trzcianką (Wielkopolska), gdzie mieszka od urodzenia. Kocha życie, podróże (małe i duże), zwierzęta, muzykę, książki, film i teatr. No i swoją pracę. Była redaktorem programu lokalnego oraz miejscowej gazety. Pozostała wierna swojej szkole. Jest autorką kilku powieści obyczajowych ( „Serce nie słucha”, „Jak zjeść słonia”, „Zobaczyć tęczę”, „Szczęście w kolorze burgunda” oraz „ Postaw na miłość”). Ma męża i dwóch synów. Jednemu z nich, który urodził się 11 tygodni za wcześnie, poświęcona jest ta książka. „Ku pokrzepieniu serc”.

Napisała:

 

Ewa Radomska

Ewa Radomska

Moja data urodzin to ósemki prawie takie jakie niedźwiedź kręci w cyrku, a mianowicie 28.08.1948 r., a do tego jest to znak PANNY czyli ciągle wolna i swawolna! Studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim ukończyłam z rocznym synkiem na ręku w 1972 roku, potem pracowało się tu i tam aby wreszcie na ćwierć wieku zaanektować wrocławski Ratusz i z lubością radnym miejskim umilać ich niełatwy żywot. 45 lat w sumie przemierzałam ulice Wrocławia znajdując tam przyjaźnie, aby od 2013 roku wdać się w miłosną aferę z Warszawą… Moja wrodzona powaga, która przejawiała się w wielu artykułach publicystycznych m.in. w dolnośląskiej prasie sprawiała, że musiałam ją odreagowywać „humorem i piosenką” stąd i humoreski swego czasu w „Szpilkach” i „Karuzeli”, wydanie trzech tomików aforyzmów, wygranie paru aforystycznych konkursów, Turnieju Łgarzy w Bogatyni w 1987 roku, ale też „powaga powag” czyli dwa tomiki wierszy, dwie bajki dla dzieci, a to szczególnie poważna sprawa i ostatnio zebranie dużej części z tego w cykl „Szpilki”, „Karuzela” i „innych wiela”. Na śmiesznie i na poważnie i na tak sobie” czego nie obawiało wydać się Wydawnictwo Miniatura w Krakowie. Ale, że PANNA to żywioł Ziemi, więc oprócz „swojego kawałka podłogi” mam „swój kawałek ziemi”, a co w nim się dzieje niech miły czytelnik przeczyta, wzruszy się i… pośmieje! A że śmiech to zdrowie więc polecam z czystym sumieniem, trochę tu też fantazji, a ta zawsze idzie w parze z marzeniem!

Napisała:

 

Magdalena Dziuma

Magdalena Dziuma

Magdalena Dziuma urodziła się 23 maja 1985 w Gdyni. Po ukończeniu Wyższych Studiów Dziennikarskich rozpoczęła swoją przygodę z pisaniem i jak dotąd wydała dwie powieści ” Zacząć jeszcze raz” i ” Na przekór przeznaczeniu”. Na co dzień operuje piórem i pomaga w pisaniu pism, a także redakcji tekstów naukowych. Jak sama twierdzi urodziła się by tworzyć i obdarowywać refleksjami wszechświat. Autorka swoje wykształcenie i pasje wiąże także z szeroko pojętą psychologią oraz parapsychologią. Prowadzi sesje i terapie- zarówno na poziomie psychoterapii jak i świata, w którym może pracować z ludzką duszą i widzieć więcej. Jej ogromnym hobby jest pomoc drugiemu człowiekowi. Od dziecka zawsze widziała więcej i od jakiegoś czasu prowadzi gabinet porad, w którym przyjmuje osoby z Polski i za granicy.

Napisała:

Paweł Famus

Paweł Famus

Paweł Famus – urodzony w 1971 roku na południowych rubieżach Polski w Cieszynie, żonaty i ma trzyletnią córeczkę. Typowy przedstawiciel swojego znaku zodiaku, pozytywnie nastawiony do życia i ludzi, uparty w dążeniu do wyznaczonych celów. Z wykształcenia chemik po AGH w Krakowie. Obecnie dzięki pracy zwiedza świat. Interesuje go historia – ta prawdziwa, ale i ta alternatywna (gdybologia), lubi matematykę i chemię, zmuszony zabrał się do bliższego zapoznania z fizyką kosmosu. Uwielbia tenis i narty. W wolnych chwilach jest fanem modelarstwa, druga wojna światowa, głównie poloniki. Dużo czyta, bardzo podoba mu się polskie fantasy, science-fiction, political-fiction sam napisał space opera. Jest również fanem Lineage II, gry komputerowej, gdzie grał jako Famus w klanie AMBER AEY.

Napisał:

   

Aleksander Bukowiecki

Aleksander Bukowiecki

Aleksander Bukowiecki urodził się w roku 1945. W 1969 ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował m.in. jako robotnik w fabryce, lecz najdłużej w okresie aktywności zawodowej był dziennikarzem. Fascynują go morza, jeziora, rzeki.
Oprócz tekstów dziennikarskich – często poświęconych sprawom techniki, militariów i, oczywiście, bezpieczeństwa na wodzie – pisał także opowiadania kryminalne. Wraz z nimi wydał, pod pseudonimem Alec Sander, mini powieść kryminalną „Zapłacisz życiem”.
Jest laureatem nagrody w konkursie miesięcznika „Fantastyka” za opowiadanie „Sensorita i Ferty”.
„Operacja Pelagia”, to jednak nie science fiction.
Pewna osoba doradziła mu napisanie… harlequina dla mężczyzn.
*
Nocna, ryzykowna obyczajowo, kąpiel. Lecz nie w romantycznym blasku księżyca nad jeziorem, tylko w oślepiającym nagle świetle reflektora łodzi patrolowej…
Tak oto spotkali się ponownie: dziennikarka po przejściach i milicjant z przeszłością. Rzecz dzieje się w egzotycznych już dzisiaj realiach PRL-u, które autor dobrze pamięta. Bohaterów ścigają jednakże mary przeszłości jeszcze odleglejszej…
Co spowodowało tragiczny wypadek na pomoście przystani?
Jaką tajemnicę kryje stara, poniemiecka fabryka chemiczna?
Na czym polegała wojenna „Operacja Pelagia”?
Kto zwycięży w grze sił dawnych i nowych?
Jaki rezultat przyniesie szalony pościg po jeziorze?
I wreszcie – jak się to wszystko skończy?
Albo i nie skończy..?

Napisał:

Elżbieta Stępień

Elżbieta Stępień

Elżbieta Stępień, mieszkanka Radomska. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów w dziedzinie poezji i prozy. Nagrodzona między innymi „Piórem Reymonta” w 2005 r. Autorka tomików wierszy „Okno z widokiem na duszę” (2011) i „Mówię do mgły”(2016) Jej wiersze i opowiadania można znaleźć w licznych antologiach pokonkursowych oraz wydawanych przez Stowarzyszenie Literackie PONAD i Fundację Inicjatyw Kulturalnych – „Blisko Ciebie” (1998), „Utwory Wybrane”(2003) , „PONAD” wydany przez NSZZ Solidarność Radomsko (2005), oraz z okazji Dni Radomska (2006,2007,2010), „Janowi Pawłowi II na kanonizację”(2014), „Życie zapisane w słowach” (2013), „Powiat radomszczański w poezji” (2015). Pasjonatka wspierania twórczości literackiej dzieci. Opracowała zbiór utworów literackich „Dzieci piszą” (2005). Organizatorka wakacyjnych spotkań literackich „Poranek z poezją na trawie”. Współautorka książki charytatwnej dla dzieci „ Gwiezdne marzenia” (2017). Uwielbia spacery polami, brzegiem morza, ciemne wrześniowe winogrona, maki, czarne koty, książki Paulo Coelho.

 

Niektóre osiągnięcia:

  • 2017 –współautorka książki charytatywnej „ Gwiezdne Marzenia” wyd. Sofijka, przeznaczonej dla dzieci z Domów Dziecka, hospicjów, szpitali czy oddziałów dziecięcych.
  • 2016 – tomik „Mówię do mgły”
  • 2016 – wyróżnienie w konkursie poetyckim – Wąglański Maj Poezji
  • 2015 – II miejsce w konkursie jednego wiersza podczas „NOCY POEZJI I MUZYKI” w Radomsku
  • 2015 – wyróżnienie drukiem w I Ogólnopolskim Konkursie im. Zygmunta Krukowskiego w Nowej Rudzie
  • 2015 – wyróżnienie drukiem w Ogólnopolskim Konkursie im. M. Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej w Katowicach
  • 2014 – III miejsce w konkursie „Natura moich okolic” Zielona Góra
  • 2013 – współautorka tomiku poetyckiego „Życie zapisane w słowach”
  • 2011 – edycja tomiku poetyckiego – „Okno z widokiem na duszę”
  • 2009 – I miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Ks. Jerzego Popiełuszki „Cena Miłości Ojczyzny”
  • 2009 – wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „O pióro Reymonta”
  • 2007 – wyróżnienie w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Czesława Kałkusińskiego „Czechury”
  • 2006 – wyróżnienie w XI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literacko – Plastyczno – Fotograficznego„ Natura moich okolic” Zielona Góra
  • 2005 – Nagroda główna w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „O pióro Reymonta”
  • 2003 – III miejsce w III edycji Konkursu Poetyckiego im. ks. Jerzego Popiełuszki „Cena miłości Ojczyzny”
  • 2002 – II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Pracowników Oświaty „Natura moich okolic” Zielona Góra
  • 2001 – III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Pracowników Oświaty „Natura moich okolic” Zielona Góra

Jej wiersze i opowiadania można znaleźć w antologiach pokonkursowych: „Natura moich okolic” wydanych przez ZNP, Zielona Góra 2000, 2001,2002, 2006, „Tu przy Pilicy” Piotrków Tryb.1998, „O pióro Reymonta” 2005, 2006, 2009, „Cena miłości Ojczyzny” 2003.2009. Tomiki: Grupy Literackiej PONAD – „Blisko Ciebie” 1998, „Utwory Wybrane” 2003, „PONAD” wydany przez NSZZ Solidarność Radomsko 2005, oraz z okazji Dni Radomska 2006,2007,2010, 2014 „Janowi Pawłowi II na kanonizację” , „ Wzruszyłem się i zdenerwowałem troszkę też”2015, „Opisz to/zostaw po sobie”2015 oraz antologiach:”Peron literacki” t.II 20017 „ Kawiatenka poetycka4”2016, „Notes poetycki”2016 .

Napisała:

    

Dorota Nowicka

Dorota Nowicka

Dorota Nowicka rocznik 1967. Od urodzenia mieszka w Krzeszowicach, pięknym miasteczku położonym w Małopolsce. Z wykształcenia technik budowlany, z zamiłowania poetka a z konieczności pracownik apteki. Prywatnie kobieta po tzw. przejściach z bogatym bagażem doświadczeń życiowych, matka trójki dorosłych dzieci, które sama wychowała. Miłośniczka przyrody, górskich wędrówek oraz poezji Jerzego Harasymowicza. Debiutowała poetycko w Gazecie Krakowskiej. Swoje utwory publikowała na portalach internetowych oraz w czasopismach. Współpracowała z częstochowskim periodykiem Galeria wydawanym przez Literackie Towarzystwo Wzajemnej Adoracji gdzie również ukazywały się jej wiersze. W maju 2014 r nakładem Warszawskiej Firmy Wydawniczej wydany został jej pierwszy tomik poetycki pt. Barwne motyle moich myśli. W swoich utworach autorka nawiązuje najczęściej do przyrody a tematy czerpie z obserwacji życia codziennego oraz swoich przemyśleń wewnętrznych.

Napisała:

Joanna Baran

Joanna Baran

Przez 40 lat pracowała jako psycholog w Mazowieckim Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji dla Dzieci i Młodzieży w Zagórzu koło Warszawy. Poza diagnozą psychologiczną zajmowała się stymulacją ogólnorozwojową dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego i wyrównywaniem trudności w opanowywaniu umiejętności czytania i pisania u nich oraz u dzieci z rozpoznaniem dysleksji. W doskonaleniu zawodowym pomagały jej same dzieci, ich rodzice i wspaniały zespół ludzi, z którymi miała szczęście współpracować. Dług wobec dorosłych spłaciła kilkoma opracowaniami, w których dzieli się z nimi zdobytym doświadczeniem i zbiorem ćwiczeń do wykorzystywania w pracy z dziećmi. Pozostał do spłacenia dług wobec tych ostatnich. Obecnie, gdy jest już emerytką, może wreszcie pisać dla NICH, dla dzieci, co niniejszym czyni. Wydała: „Pierwsza pomoc dla uczniów z dysortografią. Zestaw ćwiczeń dla dzieci…”, „Pierwsza pomoc dla uczniów z dysortografią”, „Pierwsza pomoc dla uczniów z dysortografią. Zestaw ćwiczeń dla dzieci” (Wyd. Harmonia), „Bajki z dna szuflady” (Wyd. Skrzat), „Wakacje u starożytnych” (WL Białe Pióro), „Opowiastki praskie” (WFW), „Opowieści Wasyla Sybiraka i innych kotów” (WL Białe Pióro).

Napisała:

  

Wiesław Piwowarski

Wiesław Piwowarski

Urodzony w Warszawie 09.12.1972 roku. Wykształcenie średnie przedmedyczne. Ukończył Policealne Studium Medyczne nr 4 w Warszawie im E. Biernackiego /wydział ratownictwo medyczne/. Zawodowi ratownika medycznego jest wierny od 2000 roku, podobnie jak nieformalnemu związkowi z poezją. Powtarza, że tak jak zawód ratownika medycznego jest jego prawowitą i oficjalną nałożnicą, tak poezja jest kochanką, dzięki której może otwartymi oczyma spoglądać na świat, nabierać dystansu w obserwacji, a czasem krzyczeć. Jest bardziej poetą duszy niż intelektu. Od 1989 r. związany z Młodzieżowym Klubem Literackim działającym przy O.K „Arsus” w Ursusie. W 2000r. był laureatem wiosennych przeglądów /konfrontacji/ poetyckich przy CEK w Warszawie. Jest laureatem turniejów jednego wiersza Piastowskich Spotkań Poetyckich, konkursu siódmej Piastowskiej Biesiady Poetyckiej. Od 1999r.związany z grupą poetycko-teatralną „Dwa Księżyce”. Jest założycielem i reżyserem grupy poetycko-teatralnej „Teatr Światłocieni”. Od 2001 r. związany był krótko z Kołem Młodych przy ZLP w Warszawie. Był również członkiem grupy poetyckiej WARS. Poza ratownictwem medycznym i poezją realizuje swoje życiowe pasje: teatr, jazz, filmy z muzyką K. Komedy. Interesuje się historią Polski zwłaszcza okresem dwudziestolecia międzywojennego. Literacko-artystycznymi mistrzami oraz przewodnikami pozostają Agnieszka Osiecka, Marek Hłasko, Zbigniew Jerzyna, Rafał Wojaczek, Krzysztof Komeda, Zbigniew Cybulski. Miejscami, do których ucieka są Sopot, Gdańsk i mazurskie jeziora z ukochaną żaglówką. Z każdego zakątka, zawsze wraca do Warszawy. Uzależniony od warszawskiego teatru Ateneum. Autor tomików poezji: Jesteś codziennie inaczej (2000), Listy do kobiety jedynej, (2001), Przecięcie nocy (2003 ), Odległości (2003), Okna (2011 ).

Napisał:

 

Aleksandra Berkowska

Aleksandra Berkowska

Aleksandra Berkowska – osoba niezwykłej kultury, pisze wiersze i bajki, czasem prozę dla młodzieży, robi przecudne frywolitki i stara się żyć pięknie, mimo przeciwności losu.

Napisała:

Piotr Sitnik

Piotr Sitnik

Piotr Sitnik (ur. 1993) – poeta i prozaik mieszkający na stałe w Wielkiej Brytanii. Pisze po angielsku i po polsku, jego teksty ukazywały się w takich publikacjach jak „Private Tutor”, „Agenda”, „P for Poetry”. W języku polskim opublikował tomy wierszy: „Marzyciel” (2015) i „Wszystkie nasze pozycje” (2016).

Napisał:

Katarzyna Janus

Katarzyna Janus

Katarzyna Janus – mieszkanka Wielkopolski, z zawodu lekarz, z zamiłowania podróżniczka. Z powodu fobii przed lataniem, której się nabawiła po podróży do Stanów, zwiedza te miejsca, do których może dotrzeć samochodem. Lubi wszelkiego rodzaju robótki ręczne, nie wyłączając malowania i przerabiania mebli; uwielbia gotować, a potem biesiadować z rodzinką lub przyjaciółmi; jej ulubiona zupa to solferino, a miesiąc maj. W tajemnicy zdradza, że duchowo jest niepoprawną romantyczką, a fizycznie silną kobietą twardo stąpającą po ziemi. „Życie za życie” to jej druga powieść. Pierwsza pt. „Nigdy nie jest za późno” ukazała się we wrześniu 2016 roku i zdobyła przychylność czytelniczek.

Napisała:

Jerzy R. Szulc

Jerzy R. Szulc

Jerzy R. Szulc urodził się w 1940r. w Tucholi. Tam ukończył szkołę podstawową oraz liceum ogólnokształcące. Z wykształcenia polonista, ukończył też studia licencjackie na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1958-1960 pracował w księgarni w Tucholi. Na stałe mieszka w Zgorzelcu. Wielka przygoda z końmi rozpoczęta blisko czterdzieści lat temu, początkowo hodowla, prowadzenie szkółki jeździeckiej, a teraz spisywanie wrażeń. Od 2009 roku w miesięczniku Ogólnopolskiej Giełdy Koni Hodowlanych, „Koński Targ” ukazywały się opowiadania zawarte w niniejszym zbiorze. W dwóch innych zbiorach, „Podróże bez filtra” (2014) i „Oddech Motyla” (2015) znajdujemy opowiadania, eseje i wiersze o odmiennej tematyce. Niektóre utwory zostały nagrodzone w kilku edycjach Konkursu Literackiego „Nie-Do-Rzeczki” w Zgorzelcu. Jego pisanie spotkało się z dużym zainteresowaniem. Swój spóźniony debiut zdał celująco.

Napisał:

Bożena Czarnota

Bożena Czarnota

Urodzona 20.10.1959 roku w Opolu. Zawsze uśmiechnięta, dowcipna i pełna energii. W młodości, by dać ujście swojej energii trenowała nawet szermierkę. Najbardziej jednak zakochała się w literaturze. Każde wydarzenie potrafi podsumować zgrabnym wierszykiem. W 2010 roku odkryła dla siebie Internet i od tego czasu publikuje swoje utwory np. na Facebooku. Należy do kilkunastu grup poetyckich i bierze aktywny udział w warsztatach organizowanych dla piszących poezję amatorów. Najchętniej pisze bajki i utwory satyryczne, ale lubi pisać też wiersze rymowane, a dla tych bez rymów, stworzyła dla siebie styl na bazie japońskiej tanki i jak twierdzi, taka właśnie forma dodaje wierszom zwięzłości i ekspresji. W swoim dotychczasowym dorobku wydawniczym ma autorskie bajki: “Nie tylko kocie sprawki” (2014 r.) Rok wcześniej debiutowała w antologii 15 pisarzy z grup poetyckich pt.” Do jutra” pod red. Jacka Peliana. Ponadto figuruje w sześciu antologiach grupy: “Pisz i czytaj wiersze” wyd. Sowa pod red. Ryszarda Mierzejewskiego. Swoje wiersze publikuje też w antologiach innych grup poetyckich: Kawiarenki Poetyckiej ,w której wystąpiła w dwóch obszernych antologiach: „Kawiarenka Poetcka 3, ” “Kawiarenka Poetycka 4” (2015/2016), oraz w antologii grupy: “Notes Poetycki” (2016 r) wydanej pod tym samym tytułem. Swoje bajki publikuje także na stronie: Bajkownia. org oraz w internetowych grupach: “Moje wiersze, bajki i piosenki” i w grupie: “Wiersze i bajki”. „O pchłach, które miód ukradły” (2017 r.) to najnowszy zbiór, starannie wybranych rymowanych bajek dla młodszych dzieci, będących zaproszeniem do zabawy z książką poprzez czytanie i kolorowanie.

Napisała:

 

Maciej Rączkowski

Maciej Rączkowski

Urodził się 26 lipca 1992 roku w Limanowej. Jego życie, jak sam podkreśla, nie jest jeszcze długie i na biografię za wcześnie, ale z uśmiechem przyznaje, iż jego większość spędził w Zakopanem Tu ukończył liceum ogólnokształcące w klasie o profilu humanistycznym, co w znacznym stopniu ukształtowało jego dalsze losy pomimo niezdecydowania, które zawsze towarzyszyło i pewnie zawsze będzie towarzyszyć wszystkim jego decyzjom dotyczącym przyszłości. Aktualnie studiuje nauczanie języka polskiego jako obcego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Poza literaturą próbował swoich sił w różnych innych dziedzinach sztuki – malarstwie, muzyce, tańcu – i chociaż, jak dotąd, bez większych sukcesów, to nie poddaje się, wciąż poszukując swojej drogi. „Kiboliada”, to jego debiut literacki. Jest to poemat heroikomiczny, napisany trzynastozgłoskowcem, z zachowaniem szacunku do praw rządzących gatunkiem.

Napisał

Jolanta Bartoś

Jolanta Bartoś

Jolanta Bartoś – ur. 29 sierpnia 1969 r. w Jarocinie, przez większość lat mieszkanka Krotoszyna, obecnie związana z Lesznem. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej gdzie uzyskała tytuł magistra PR. Artystyczna dusza wyczulona na piękno. Przygodę z literaturą rozpoczęły bajki opowiadane młodszemu bratu, potem liczne historie pisane do szuflady. Obecnie publikuje na łamach portalu glosleszna.pl

Napisała:

   

Joanna Duszkiewicz

Joanna Duszkiewicz

Joanna Duszkiewicz urodziła się 03.06.1985 r. w Mielcu (woj. podkarpackie). Wychowała się w Goleszowie, a obecnie mieszka w Chrząstowie. Studiowała politologię na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jest także absolwentką historii (Uniwersytet Rzeszowski). W kręgu jej zainteresowań od wielu lat pozostaje historia i polityka. Bacznie obserwuje życie polityczne tak w Polsce jak i na świecie. Znalazło to ujście w jej debiutanckiej książce, której tłem stały się zamachy terrorystyczne w Paryżu dokonane przez dżihadystów z państwa islamskiego. Jest szczęśliwą mężatką i matką dwóch synów. Przygodę z pisaniem rozpoczęła w 2014 roku. Wówczas zaczęła prowadzić bloga „Okiem Joanny” http://okiemjoanny-mielec.blogspot.com opisując i komentując wydarzenia odbywające się w jej okolicy. Teraz debiutuje książką „Paryż w piątek 13-tego”. Jak deklaruje, to dopiero początek, bo z pisaniem chciałaby zaprzyjaźnić się zdecydowanie na dłużej.

Napisała:

Beata Barbara Jadach

Beata Barbara Jadach

zm. 2016. Z wykształcenia była pedagogiem, nauczycielką wychowania przedszkolnego zaś z zamiłowania. Wiele lat pisała wierszyki, bajki i inscenizacje na potrzeby swojej grupy przedszkolnej. Z czasem dorobek się powiększał. Szczególnie inscenizacje zyskiwały zainteresowanie innych nauczycielek przedszkoli, więc postanowiła je opublikować. Pierwsza publikacja ukazała się w gazecie „Bliżej przedszkola” w 2007 roku”.Jej pasjąbyło rękodzieło. W wolnych chwilach poświęcała się sztuce pergaminowej, nieobcy był jej również haft richelieu lub wstążeczkowy oraz decoupage. Nigdy nie narzekała na nudę.

Napisała:

Maja Bułaś

Maja Bułaś

Maja Bułaś (1987) – mama Klary i Wica, z wykształcenia dziennikarka. Miłośniczka teorii komunikacji międzykulturowej, muzyki folkowej, turystyki górskiej i dobrej książki w fotelu z kocem i herbatą.

Napisała:

Jaromir Kwiatkowski

Jaromir Kwiatkowski

Jaromir Kwiatkowski (1962) – tata Karoliny i Kamili, dziadek Wisienki, dziennikarz o stażu niewiele krótszym niż długość życia Mai. Miłośnik zwierząt (ze szczególnym uwzględnieniem suczki Bronki), klasycznego rocka, jazzu, najnowszej historii Polski, gór, podróży wszelakich i dobrej książki (fotel może być, herbata i koc już niekoniecznie).

Napisał:

Dorota Jolanta Szumilas

Dorota Jolanta Szumilas

Dorota Jolanta Szumilas – poetka i pisarka. Autorka kilku tomików poezji, w tym tłumaczone na języki obce. Członek kilku stowarzyszeń literackich, w tym: Autorów Polskich, Siwobrodych Poetów w Krakowie, Literackiego Nauczycieli w Krośnie oraz Polskiego Stow. Haiku. Publikowała na łamach: m.in. Poezji Dzisiaj, Gazety Kulturalnej, Radostowej, Hybrydy, Podlaskiego Kwartalnika Kulturalnego, Prac Pienińskich, Kuzu, na portalu Pisarze.pl oraz w periodyku Temat: literatura, filologia, sztuka (vol. 14-15) pod red. Dariusza Tomasza Lebiody. Znajduje się wśród autorów kilku antologii. Wygłosiła referaty na Festiwalu Poezji Słowiańskiej i Światowym Dniu Poezji w Warszawie – organizowanych przez Aleksandra Nawrockiego i Redakcję Poezji Dzisiaj. Jest autorką zbioru mikro-opowiadań „Koty na samotność” oraz poetyckiej książeczki dla dzieci Szałwia i Munio ze Schroniska „Na Paluchu”. Obecnie opiekunka dwóch adoptowanych ze schroniska kotków, w przeszłości – przygarniętego kundelka Dżeka. Strona autorki: http://dorotaszumilas.blogspot.com

Napisała:

Rafał Gierchatowski

Rafał Gierchatowski

Urodzony w Tomaszowie Mazowieckim. Były tenisista stołowy, karateka oraz student prawa. Pasjonat literatury kryminalnej i sensacyjnej. Optymista podążający za marzeniami. Prowadzi autorską stronę: www.zawszelkacene.pl

Napisał:

Mira Białkowska

Mira Białkowska

Urodzona w Szczecinie, po ukończeniu studiów, „za mężem” przeniosła się na
Mazowsze. Posiada wykształcenie muzyczne i pedagogiczne. W młodości, z
zespołem wokalnym i chórem studenckim, koncertowała w kraju (nagroda na
Festiwalu Kołobrzeskim) i poza jego granicami ( ZSRR, Rumunia, Czechosłowacja).
Dziś swoją wiedzę i doświadczenie przekazuje młodym. Nazwiska niektórych jej
uczniów znane są polskiej publiczności, a o innych (jest o tym przekonana) jeszcze
będzie można usłyszeć. Pracowała jako pedagog i nauczyciel muzyki, uczyła gry na
fortepianie, prowadziła chór, zespół wokalny, zespół fletów prostych, Muzykoterapię,
zajmowała się profilaktyką uzależnień. Napisała trzy powieści obyczajowe, ponad
300 fraszek, kilkadziesiąt wierszy, scenariusze, teksty piosenek. Za fraszki na
jednym z konkursów otrzymała nagrodę. Jest członkiem chóru „Fides et Cantus” w
Nowym Dworze Mazowieckim. Dużo podróżuje. Zwiedziła prawie całą Europę (poza
Islandią i Wyspami Brytyjskimi), Tajlandię, Birmę, Laos, Chiny, Krym, Gruzję, Izrael,
Egipt i Maroko. Potrafi cieszyć się z małych rzeczy, widzieć tę lepszą stronę medalu
i, co często podkreśla, ma szczęście do ludzi. „Fraszkowa uczta” (2016) była jej
debiutem literackim.

Napisała:

     

Wanda Milewska

Wanda Milewska

Autorka kilku książek i portalu internetowego milpress – aktualności, kultura, kościół, społeczeństwo – www.wandamilewska.pl . W przeszłości dziennikarka radiowa, obecnie agencyjna. Od wielu lat pracuje z osobami niepełnosprawnymi.

Napisała:

Tomasz Witkowski

Tomasz Witkowski

Tomasz Witkowski – urodził się w 1968 roku w Nowym Dworze Mazowieckim. Autor interdyscyplinarny. W jego dorobku znajdują się wiersze, fraszki, limeryki, opowiadania oraz teksty piosenek. Członek działającej przy Nowodworskim Ośrodku Kultury, Koła Literackiego “Vena”. Z wykształcenia Specjalista ds. promocji regionu i dóbr kultury. Zawodowo związany z firmą Ulma Construccion Polska S.A. Współautor wydanego przez Nowodworski Dom Kultury tomiku poezji “Naszemu Miastu”. Wiersze i artykuły publikowane były również na łamach lokalnej prasy “Gazety Nowodworskiej” i “Tygodnika Nowodworskiego”. Publikuje również na łamach portalu poetyckiego Poetica art. Obok pasji literackiej, dużo radości przynosi mu rysowanie ołówkiem (portrety, pejzaże), oraz szeroko rozumiana praca z drewnem. W planach na przyszłość, coraz wyraźniej rysuje się koncepcja, osadzonego w realiach lat 80 XX w. opowiadania o życiu młodzieży w Nowym Dworze Mazowieckim.

Napisał:

Agata Wiącek

Agata Wiącek

Rocznik 92. Pełna pogody ducha, wbrew przeciwnościom losu, Krakowianka. Jej przygoda z pisaniem rozpoczęła w wieku 17 lat i trwa do dziś. W szufladzie czeka już kilka gotowych powieści o różnej tematyce. „Umowa” jest debiutem i pierwszym krokiem na ścieżce do czytelnika. Dużo czyta, ale nie ma ulubionego pisarza, uwielbia sport, anime i gry komputerowe.

Napisała:

Romualda Szwyngel

Romualda Szwyngel

Jest absolwentką Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego, który ukończyła z tytułem magistra historii. Od najmłodszych lat interesowała się geografią i historią. Stąd ciekawość świata i jego dziejów. Jednak poznawanie świata to nierozłączne badanie psychiki pojedynczych osób jak i całych społeczności. Szczególnie interesuje się badaniem wpływu decyzji wielkich przywódców tego świata na życie zwykłych ludzi, uwikłanych w tryby historii i wielkiej polityki mimo własnej woli. Problem odpowiedzialności za podejmowane decyzje jest istotnym elementem edukacji młodzieży, którą prowadziła jako nauczyciel historii i WOS-u.

Napisała:

Magdalena Ludwiczak

Magdalena Ludwiczak

Magdalena Ludwiczak- rocznik 1976, mieszkanka Międzychodu. Ukończyła naukę w liceum plastycznym w Poznaniu, studia wyższe na kierunku logistyka produkcji. Pracuje jako bibliotekarz, dzięki czemu idealnie łączy pasję pisania z obcowaniem z czytelnikami. Fascynuje się fotografią, sztuką, ale przede wszystkim literaturą. Pielęgnuje historie rodzinną, tworzy drzewa genealogiczne, które ukazują przeszłe pokolenia. Debiutowała w 2015r. Powieścią „Cztery Rubiny”, której inspiracją były autentyczne losy jej rodziny. W 2016r. do rąk czytelników trafiła „Dziewczyna z zaułka”. W 2017 r. na półki „Tajemnica Błękitnej Alkowy”, która została wyłoniona w plebiscycie jako „Książka na jesień 2017 roku”, a później „Książka roku 2017”. Multikulturowa powieść “Tęskniąc w obie strony” ukazuje się także w 2017r. Książki autorki zyskują wspaniałe rekomendacje ludzi ze świata pisarzy, artystów, filmowców, mediów. W lutym 2017 pisarka roku została laureatką plebiscytu Pięciu Wspaniałych w dziedzinie KULTURA, co tylko motywuje ją do dalszej pracy. www.magdalenaludwiczak.pl

Napisała:

         

Halina Kowalczuk

Halina Kowalczuk

Urodzona w 1968r, mieszkanka Pomorza Zachodniego, żona i matka, miłośniczka dobrej literatury historycznej i smakowitej kuchni oraz wypoczynku z rodziną. Dar pisania romansów odkryła w sobie tuż przed czterdziestką, gdy dzieci postanowiły, że są już dość samodzielne i nie potrzebują ogromu maminego nadzoru, a koleżanka pchnęła ją w “ramiona” otwartego na polskich twórców wydawcy. Chwyciła za pióro i idzie jak burza. Z pod jej pióra wyszły: “Chata pod Jemiołą”, “Leśny dworek”, “Dwie Anny”, “Dwórka królowej”, “Pałacyk za mostem” oraz “Apetyt na życie” (wespół z A.Kazałą).

Napisała:

Małgorzata Urszula Laska

Małgorzata Urszula Laska

Urodziła się w 1969 na Kurpiach. Obecnie mieszka i pracuje we Frankfurcie nad Menem. Przygoda z literaturą, zaczęła się w 2013 roku, kiedy napisała książkę dla dzieci, „Pan Dreptusiński”, którą sama ilustrowała. Lubi malować. Wykonała też ilustracje do dwóch książek swojej siostry, Brygidy Laski, „Opowiadania sowy Franciszki”. W Niemczech współpracuje z Magazynem Polonijnym Twoje Miasto, gdzie prowadzi rubrykę „Dobra książka”. Zachęca w niej do czytania polskich książek i promuje polskich autorów. W wolnym czasie bierze aktywny udział w życiu polonijnym. Jako dziecko, chętnie oglądała filmy o zwierzętach i przyrodzie. Książki również dotyczyły tej tematyki. I tak już zostało. Właśnie namalowała ogromne drzewo genealogiczne na ścianie. Zielony dąb a na nim ponaklejane zdjęcia przodków. Pobyt za granicą robi swoje. Wiele rzeczy z perspektywy czasu i odległości stało się dla niej bardzo ważne. Swoje myśli, spostrzeżenia i uczucia wyraża teraz poprzez swoje książki dla dzieci.

Napisała:

  

Jarek Tomszak

Jarek Tomszak

Poeta, prozaik, autor scenariuszy, twórca multimedialny. Urodził się w 1965 roku w Bielsku-Białej. Tam mieszkał do połowy lat 80tych. Od blisko 30 lat na stałe mieszka w USA. Studiował reżyserię w Columbia College w Chicago, a później Multimedia Interactive Design w McGraw-Hill. Na co dzień zajmuje się projektowaniem multimedialnych systemówe-Learning.
Poezję i prozę tworzy od ponad 30 lat. W języku polskim publikuje na kilku polskich portalach literackich. W swoim artystycznym dorobku ma trzy tomiki poezji: „Przebudzenie”, „Dziesięciolecia” i „Koma Komety” oraz zbiór opowiadań „Wersja oficjalna”, a także opowiadania i scenariusze w języku angielskim. Film „Showroom Dummies” jego autorstwa został wyróżniony na festiwalu krótkich filmów eksperymentalnych Slamdance oraz wybrany do prezentacji na Stream to Screen Video Festival w Chicago.
Jego utwory ukazały się też w „Mirażach Fatamorgany” – almanachu utworów poetyckich wyróżnionych przez czytelników portalu literackiego Fatamoragana.
Więcej na stronach:
www.jarektomszak.com
www.wersjaoficjalna.com
Miraże Fatamorgany: www.smashwords.com/books/view/545547

Napisał:

Ola Dudzic

Ola Dudzic

Młodziutka mieszkanka Radzymina. Swoją pierwszą książkę „FSoG” wydała w wieku 17 lat. Przede wszystkim kocha książki, których wiele ma w swoim domu. Lubi też wynajdywać w Necie różnego rodzaju, ciekawe opowiadania. Jej pasją są filmy. Fascynuje ją teatr, choć rzadko ma okazję w nim bywać. Planuje studia aktorskie za granicą. Uwielbia muzykę, zagraniczne filmy i seriale. Szczególnym upodobaniem zawsze darzyła naukę angielskiego. Od niedawna czytuje książki wydane w tej właśnie wersji językowej i próbuje swoich sił, pisząc w tym języku opowiadanie, które udostępnia w Internecie.

Napisała:

Anna Balińska

Anna Balińska

Anna Balińska to autorka Pod pelargoniowym balkonem, Szczęście od jutra, Świąteczny dar oraz opowiadania dla charytatywnego projektu „Pisarze dla Korabka” warszawskiej fundacji VIVA! Prywatnie żona, mama, właścicielka psa po przejściach. Z wykształcenia mediator rodzinny, zawodowo pracownik Biura Informacji Turystycznej w Iławie. Wielbicielka Michaela Buble, jesiennych wieczorów oraz początkująca joginka.

Napisała:

  

Tomasz Kowalczyk

Tomasz Kowalczyk

Poeta, pisarz, wielbiciel sztuki. Urodził się w Lesznie. Ukończył Edukację Artystyczną w Zakresie Sztuki Muzycznej oraz Pedagogikę w Lesznie. Dotychczas ukazały się trzy pozycje spod jego pióra: „Kontrasty” (tom wierszy), „Stworzenie świata” (poemat trzynastozgłoskowy z wierszami) oraz „Maszynopis z Kawonu” (powieść). W jego pisarstwie przejawia się wielobiegunowość odczuwania, synestezja oraz archetypiczność. W swojej kolekcji posiada około dwa tysiące płyt z muzyką poważną oraz ponad pięćsettomową kolekcję książek. W kręgu jego twórczych zainteresowań, prócz muzyki oraz poezji czy literatury, widnieje malarstwo oraz architektura. Na kształt artystów dawnych czasów uznaje, iż prawdziwy twórca winien mieć rozeznanie we wszystkich kierunkach oraz dziedzinach sztuki, jako że synergia ich daje dopiero największe efekty. Jego najnowsza pozycja „Maszynopis z Kawonu” jest historią człowieka emocjonalnie zagubionego w natłoku współczesnego świata, w którym próbuje dociec granicy między szaleństwem a normalnością. Często nawiązuje współpracę z artystami innych dziedzin sztuki, jak na przykład z kompozytorem mieszkającym w Berlinie, Piotrem Wiese, z malarką – Zuzanną Zielonką, czy fotografikiem – Maciejem Narkunem, z którym w 2014 roku odbył ciąg wernisaży pt. „Niebo wiary w cuda” w: Berlinie, Poznaniu, Kościerzynie, Zamku Rydzyńskim, Lesznie. . Prowadzi autorską stronę o sztuce i poezji:

https://www.facebook.com/TomaszK90 oraz www.tomaszkowalczyk.com.

Napisał:

Jadwiga Śmigiera

Jadwiga Śmigiera

Zwyczajna żona, matka i babcia, która całe życie pisała do szuflady, a przez kilka ostatnich lat na blogu i na kilku portalach w Internecie. Uważa, że to nie dane typu: gdzie i kiedy się urodziła, jakie ma wykształcenie, gdzie była i co lubi są ważne. Ważne jest to, w jakich barwach i dźwiękach odbiera świat, życie i sztukę. I to jakie miejsce w jej sercu zajmują uczucia wyższe.
W czarujący sposób udało jej się o tym wszystkim napisać w swojej pierwszej papierowej książce pt. „Zwariowałam”

Napisała:

 

Wojciech Matyja

Wojciech Matyja

Urodzony w 1994 roku w Szamocinie, mieszka w Chodzieży, miejscowości, leżącej pomiędzy Poznaniem a Piłą (gdyby ktoś pytał), otoczonej przez piękne lasy i jeziora, których urok poznaje i docenia. Studiuje na wydziale Technologii Chemicznej na Politechnice Poznańskiej. Pasjonat fantastyki wszelkiego rodzaju, którego spektrum zainteresowań sięga znacznie dalej. W wolnym czasie lubi: przelewać swoje refleksje i kreacje na papier, uprawiać sport, zwiedzać Ojczyznę, poszukiwać ciekawostek świata nauki, odkrywać tajemnice gier RPG oraz słuchać rozmaitych gatunków muzyki, w tym filmowej, rapu czy metalu.
Uważa się za człowieka radosnego, zamyślonego i poszukującego piękna.

Napisał:

Ewa Woźniak-Ostrowski

Ewa Woźniak-Ostrowski

Urodziła się 01.12.1959 W Zgierzu. Kształciła najpierw w I LO Im. Stanisława Staszica w Zgierzu, później w Akademii Rolniczej (obecnie Uniwersytet Rolniczy) w Krakowie na wydziale Zootechniki, później w Instytucie Im. Spasowskiego we Wrocławiu, gdzie uzupełniała wyksztalcenie w kierunku nauczania. Nauczała krótko młodzież biologii w XII LO im. Chrobrego we Wrocławiu. W roku 1988 wyjechała do Niemiec, gdzie przez 17 lat pracowała jako bioinżynier na uniwersytecie w Wurzburgu, nad wytwarzaniem przeciwciał pomocnych w walce z rakiem. Obecnie, jak mówi, jedną nogą mieszka w Wurzburgu i jedną w Łodzi, stąd jej rozerwana dusza i skłonności nostalgiczne.
Przy pozytywnym odbieraniu świata pomagają jej: mąż, poezja oraz dwa pupile: Nella i Phibi.

Napisała:

 

Marek Pękala

Marek Pękala

Urodzony w 1949 roku, z natury dusza twórcza i mocno niepokorna.
Opis w wielkim skrócie: zbuntowany licealista, potem student filologii polskiej w rzeszowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej; współtwórca studenckich kabaretów: „Śmy Ością Rodu” i „Jajo” oraz studenckiej gazety, aktor z gitarą, laureat XIII Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie; „pan od polskiego” w rzeszowskiej podstawówce; kierownik literacki Rzeszowskiej Estrady oraz Teatru Lalki i Aktora „Kacperek”; autor wielu tekstów mniej lub bardziej satyrycznych, również tekstów dla dzieci, redaktor programów teatralnych, czasem reżyser; współzałożyciel i redaktor niezależnego tygodnika „San”, jak również trzeciego w Rzeszowie ciucheksu „Ganek”; przez kilkanaście lat dziennikarz, reporter, publicysta i kierownik działu magazynu „Nowiny”; prowadzący lekcje dziennikarstwa w rzeszowskich liceach oraz w Wyższej Szkole Gospodarczej w Tyczynie; członek Stowarzyszenie Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Prywatnie mąż uroczej Maryjki (która wytrzymała z nim mnóstwo lat) i ojciec czterech synów.
Przykładowe publikacje: „Życiowy obowiązek” (wiersze), Wydawnictwo Literackie, 1977; „Szare zdrowie jutra” (wiersze), KAW, 1979; „To nic, to wszystko” (wiersze), Gdzie Indziej,1992; „Kartki rzeszowskie i błękitne”, (wiersze i krótkie prozy), Towarzystwo Literackie im. S. Piętaka, 1998; „O Boże, znowu goście!” (komedia); WFW, 2013.
Więcej informacji o panu Marku można wydobyć, zagłębiając się w jego autorską stronę: Terra Marucha

Napisał:

Tatiana Jewsiejewa

Tatiana Jewsiejewa

Rosjanka polskiego pochodzenia. Urodzona na Syberii w wieku 16 lat przyjechała do Polski. Z wykształcenia psycholożka (absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego), z zamiłowania pisarka. Mając 9 lat napisała bajkę dla dzieci. “Słodko-gorzki smak emigracji” – to pierwszy utwór literacki w języku polskim.
Prywatnie lubi obserwować czułym okiem świat, prowadzić głębokie i szczere rozmowy z ludźmi, kocha podróże. Mieszka we Wrocławiu, mieście, które wybrało jej serce.

Napisała:

 

Damian Bartyzel

Damian Bartyzel

Marzyciel, filozof, myśliciel, analityk wszystkiego, miłośnik świadomego życia i piękna. Druga, trzecia i czwarta litera jego nazwiska tworzą słowo „art” (ang. sztuka) i chyba coś w tym jest, gdyż kocha on niemal wszystko co jest z nią właśnie związane. Założyciel strony www.damianbartyzel.pl będącej esencją jego myśli i spostrzeżeń na temat życia i ludzi. Urodzony 13 maja 1989 roku. Od małego żądny przygód, udawał się w piesze wędrówki po lesie, gdzie wyobraźnią dawał się ponieść w niesłychane zakątki świata. W 2008 roku ukończył zawodową szkołę gastronomiczną, by zaraz po tym opuścić ojczyznę i w celach między innymi zarobkowych, udać się na zachód do pracy. Jego drogi zaprowadziły go do Holandii, gdzie dołączył do członków swojej rodziny. Tam znudzony monotonnym życiem postanowił, że spełni swoje największe marzenie – uda się w daleką, samotną podróż do ukochanego kraju – Japonii.

Napisał:

Franciszek Uściński

Franciszek Uściński

Ur. 10X1934r. W 1975 r. uzyskał tytuł magistra filologii polskiej na Uniwersytecie A.Mickiewicza w Poznaniu. Ponad 50 lat kierował placówkami upowszechniania kultury w Sulechowie, w Zielonej Górze i w Bolesławcu śl. Prowadził amatorskie kabarety. Kabaret „Latarenka” z Sulechowa zdobył I miejsce w 1961 r. na ogólnopolskim przeglądzie w Opolu., a „Anaid” był w latach 70-ątych najlepszym na Ziemi Lubuskiej. W 2012 r. miasto Sulechów wydało jego książkę pt. „Moje Sulechowskie Kabarety” i uhonorowało go godnością Honorowego Obywatela Miasta. Zmarł w 2016r.

Napisał:

Joanna Svensson

Joanna Svensson

Urodziła się w Warszawie, w 1955r. Od niemal czterdziestu lat mieszka poza granicami Polski. Długie lata spędziła w południowej Szwecji, od 1997r. mieszka we Wremen położonym w północnych Niemczech. Już od wczesnej młodości pisała wiersze i nowele, jednak to po przeprowadzce do Niemiec utwierdziła się w przekonaniu, że „ma coś do powiedzenia”. W 2013r. zadebiutowała powieścią „Tajemnica medalionu”. Jej twórczość jest odzwierciedleniem emocjonalnych związków z trzema jakże różnymi kulturowo krajami. Inspirację do swej twórczości znajduje zarówno w ich tradycji oraz doświadczeniach napotkanych na jej drodze ludzi, jak również we własnym, bogatym w zdarzenia, życiu.

Napisała:

Agnieszka Korzeniewska

Agnieszka Korzeniewska

Jest zakręconą pozytywnie, matka, żoną, blogerką, właścicielką dwóch czworonogów, na punkcie, których ma kompletnego bzika, pomieszkującą w Belgii i na Podlasiu. Chwilę studiowała w Gdańsku ekonomię na UG, absolwentka pedagogiki w W-wie USKW. Miała swój butik z biżuterią w Polsce, miała epizod pracy z więźniami Belgii (organizacja zajmująca się więźniami z nadzorem elektronicznym), teraz pracuje w MCE (amerykańska firma zajmująca się szkoleniami dla menadżerów na całym świecie). Pracuje w departamencie marketingu, przy bazach danych. W wolnej chwili pisze, fotografuje i chadza swoimi ścieżkami.

Napisała:

Katarzyna Łochowska

Katarzyna Łochowska

Katarzyna Łochowska pochodzi z małej wioski zagubionej gdzieś w województwie mazowieckim, która jakimś dziwnym trafem mogłaby nosić nazwę Ukojenie, ale niestety jest znana pod inną. Jest studentką Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie i właśnie z tym wiąże swoją przyszłość. W maju 2014 roku zadebiutowała książką zatytułowaną: „Czekając na odkupienie”, która zawiera w sobie elementy fantastyki i historii – dziedzin, bez których również nie wyobraża sobie codzienności. Jej kolejną ogromną pasją są książki, które pochłania nałogowo. Jest również redaktor naczelną internetowej „Redakcji Essentia” prowadzi Nałogowego Książkoholika. Twierdzi, że jest typem samotnika. Nic więc dziwnego, że spokojny dom oddalony od miastowego zgiełku i zagubiony wśród lasów, pozostaje jej cichym marzeniem.

Napisała:

Łukasz Błażejak

Łukasz Błażejak

Łukasz Błażejak urodził się w 1973 roku w Szubinie. Od 2002 roku jest mieszkańcem Warszawy, od 2003 roku mężem, od 2006 roku ojcem. Z zawodu informatyk. Tworzeniem różnych form literackich zajmuje się od 1991 roku, jednak dopiero teraz zdecydował się na debiut. Określający się jako człowiek szczęśliwy oraz szukający w świecie “prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna.”

Napisał:

Agnieszka Kazała

Agnieszka Kazała

Agnieszka Kazała – rodowita Warszawianka, jak sama o sobie mówi, urodziła się z duszą artystki-plastyka, najpierw rysowała po chodnikach, później na sztalugach, a gdzieś po drodze zaczęła pisać książeczki dla dzieci, które sama ilustruje. Kocha muzykę i literaturę, lubi malować portrety ludzi szczęśliwych. Na każdy spacer wybiera się z aparatem fotograficznym, aby uwiecznić to, co najpiękniejsze w każdym zakątku jej miasta. Niejednokrotnie własne zdjęcia lub obrazy wykorzystuje w swoich pracach graficznych. Pracę w dużej korporacji zamieniła na realizowanie swoich pasji i marzeń, z których największym zrealizowanym okazało się WLBP.
Od kilku lat jest ilustratorką magazynu muzycznego Presto, dla którego robi rysunki do dodatku dla dzieci Presto Junior. Na potrzeby kącika dziecięcego na stronie Fundacji Emir powstały Pieszki Agnieszki, które potem przybrały postać książeczki, a ostatnio trafiły do limitowanej wersji teatrzyku Kamishibai tworzonej specjalnie dla bibliotek w dzielnicy Targówek. Na potrzeby Wydawnictwa Literackiego Białe Pióro robi redakcję tekstów oraz tworzy okładki do książek polskich autorów m.in.: Dźwięki innego bębna, Oj, Nellka, Nellka, Wakacje u starożytnych, Wcale mi nie zależy, O co ci chodzi, Nareszcie z górki, Niewiarygodna historia pewnego szkicu itd. Jest ilustratorką książek Białego Pióra jak: O pchłach, które miód ukradły, Ciapek, Instrumenty znane i nieznane fraszkami przyodziane i innych, a także innych wydawnictw np.: Pelargonka, Oskar i reszta, Krótka historia Radomia.
Jest prowadzącą warsztaty ilustratorskie i bajkopisarskie i wykonawcą projektów: “Z bajką przez pokolenia” oraz „Z teatrzykiem Kamishibai przez pokolenia” (projekty wspólne: Biblioteki m.st. Warszawy w dz. Targówek, klubu osiedlowego Nasz Klub RSM Praga i WL Białe Pióro), w trakcie którego powstały; antologia bajek oraz bajki do Kamishibai finansowane przez Fundusz Animacji Kultury przeznaczone dla bibliotek w dzielnicy Targówek – ich pliki można pobrać darmowo ze strony wydawnictwa.
Jako autor książek dla dzieci prowadzi spotkania i warsztaty dla małych czytelników w bibliotekach i szkołach.

Autorskie książki: Zegar z Miaukułką, Nietoperz Leon, Pieszki Agnieszki, Karate Lemur, Kram z marzeniami, Tofik i przyjaciele oraz Apetyt na życie.

      

Ks. Jerzy Hajduga CRL

Ks. Jerzy Hajduga CRL

Urodził się 30 marca 1952 r. w Krakowie. Wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich w 1980 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Autor tomików poetyckich, sztuk teatralnych, licznych felietonów oraz innych form publicystycznych i literackich. Wiersze publikował między innymi w „Tygodniku Kulturalnym”, „Poezji”, „Literaturze”, ostatnio w „Więzi” i „Przeglądzie Powszechnym”. Jego wiersze przekładano na język niemiecki i angielski. Jest autorem spektaklu poetyckiego „Ten pusty krzyż”, wystawionego w olsztyńskim Teatrze im. S. Jaracza (1991).

Napisał:

Wojciech Pająk

Wojciech Pająk

Wojciech Pająk urodził się 04.03.1963r. w Oświęcimiu. Jego mama była nauczycielką geografii a tata fizyki. Szkołę Podstawową, Muzyczną oraz Liceum Ogólnokształcące ukończył w rodzinnym mieście po czym przeprowadził się na Śląsk gdzie skończył studia i przez ponad 7 lat pracował. W 1996r. przeniósł się do pracy do Oświęcimia i zamieszkał w Malcu, małej miejscowości koło Kęt. Obecnie wraz z żoną prowadzi rodzinną firmę usługową. Swą przygodę z pisarstwem zaczął dość późno bo dopiero około 50 r.ż.Jego zainteresowania to literatura, historia i muzyka zwłaszcza baroku. Oprócz tego lubi piesze wędrówki po Beskidach.

Napisał:

Wanda Szymanowska

Wanda Szymanowska

Z zawodu filolożka polska, nauczycielka, wielbicielka literatury w każdej postaci. Uwielbia też egzotyczne podróże, muzykę, dobrą kuchnię i … szkołę, w której spędza większość czasu, ucząc języka polskiego, niemieckiego, muzyki. Kobieta pełna poczucia humoru, uśmiechu dla innych, kochająca literaturę i ludzi.Jej debiutancka powieść ,,Zielone kalosze” spotkała się z przychylnymi recenzjami i entuzjazmem czytelniczek.

Napisała:

    

Grażyna Kałowska

Grażyna Kałowska

Urodziła się w 1955. Ukończyła filologię polską w UG. Po kilku mniej lub bardziej szczęśliwych pracach osiadła w Bibliotece UG.
Od kilkunastu lat towarzyszą jej psy amstaffy.
Lubi patrzeć na piękną przyrodę i architekturę.

Napisała:

 

Piotr Ferens

Piotr Ferens

Piotr Ferens. Wrocławianin, rocznik 1973. Człowiek (zbyt) wielu zainteresowań. Miłośnik komputerów. Kocha podróże w dowolnym kierunku, książki, magię oraz duże, ciężkie motocykle i bujanie w przestworzach na motolotni. Pianista amator, a także miłośnik gier planszowych. Pisze od lat młodzieńczych i tak już zapewne pozostanie, bo pisanie to podróż, w którą nie sposób nie wyruszać każdego dnia. Jest autorem wielu opowiadań. Książka “Na Krańcach Luster” to literacki debiut powieściowy. Obecnie pracuje nad kolejnymi tytułami.

Napisał:

Ryszard Wojnowicz

Ryszard Wojnowicz

Urodził się w mroźny dzień lutowy roku 1948 w miejscowości Malerzowice Wielkie na Opolszczyźnie. I tam, w niedużej 4 klasowej szkółce rozpoczął swoją życiową przygodę z nauką. Potem przyszły piękne, „górne i durne” lata Liceum Pedagogicznego w Głogówku. W 1966 roku stał się nauczycielem. Okres wspomnianego Liceum to znamienny i przełomowy etap w jego życiu. Na drodze kształtowania dorosłości i krystalizowania się młodej osobowości stanął cichy i skromny /dziś już nie żyjący/, ale z bogatą duszą i rozległą wiedzą, profesor Werner Myszkowski – nauczyciel muzyki. On to sprawił, że służba Muzom stała się jego przeznaczeniem. Po roku pracy w charakterze nauczyciela, postanowił poszerzyć wiedzę i umiejętności dydaktyczno-muzyczne. Stąd kolejne, cudowne lata spędzone w Studium Nauczycielskim w Tarnowie i w Akademii Muzycznej w Krakowie /Wydział Pedagogiczny/. A potem – wiele lat pracy z wspaniałą młodzieżą. Aż nastał rok 1988. Jesienią wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki i zamieszkał w Schaumburg, w Stanie Illinois.

Nie sposób pominąć jego drugiej pasji życiowej, po muzyce. Jest nią turystyka. Przemierzył wiele mil po najciekawszych zakątkach środkowych Stanów. Spisany i udokumentowany zdjęciami efekt tych eskapad zamieszczony został na internetowych stronach Fundacji Oscar, w zakładce „Kartka z podróży”. Przez cały czas pobytu na obczyźnie „dokuczały” mu nostalgiczne zamyślenia i tęsknota za kolejną miłością – piękną polską przyrodą. Efektem jest jego pierwsza książka, nosząca tytuł „Moich pór roku cztery”. Podobną, nostalgiczną nutą i ojczyźnianymi klimatami przepełniona jest książka druga „Niepoznany nieznajomy”, która oprócz fascynacji przyrodą, stanowi swoiste kredo uczuciowe autora i jawi się piękną apoteozą miłości.

Napisał:

Anna Ginter

Anna Ginter

Urodziłam się 1 sierpnia 1950roku w Jędrzejowie – mieście z tradycjami,z największym Muzeum Zegarów Słonecznych im.Przypkowskich w Europie i Klasztorze Cystersów,w którym pisał Kronikę Polski Wincenty Kadłubek. Niedaleko mojego miasta mieszkał także i tworzył Mikołaj Rej z Nagłowic.Od zawsze kochałam książki,przyrodę i zwierzęta.Bardzo dużo czytałam od najmłodszych lat.Prawdziwym mistrzem najpiękniejszej prozy jest dla mnie Stefan Żeromski. Niedawno sama zaczęłam pisać,co stało się moją największą pasją. Obecnie robię to co kocham, czyli piszę,żałuję tylko, że tak późno. Z zawodu jestem pielęgniarką, którą zostałam przez przypadek, ale z czasem szczerze pokochałam swój zawód. Książka, którą oddaję Czytelnikom jest rezultatem moich wspomnień a także refleksji nad jakże aktualnymi dla wielu zapewne osób,szczególnie kobie, problemami niełatwych często relacji z najbliższymi.

Napisała:

Alicja Zając

Alicja Zając

Alicja Zając.Rodowita jarosławianka. Od dziecka przejawia twórcze talenty. Jest nieugięta, troskliwa i sprawiedliwa. Jak każdy – w zanadrzu trzyma swoje marzenia, które jak owoce w blasku słońca dojrzewają. I w magicznym czasie swoją wartość mają.

Napisała:

Rudolf Tadeusz Czerniak

Rudolf Tadeusz Czerniak

Rudolf Tadeusz Czerniak urodził się w 1938 r. zmarł w 2015 na Roztoczu, a swoją drugą małą ojczyznę znalazł w Oświęcimiu. Przeszedł wiele niełatwych życiowych zakrętów i przejść; m.in. studiował medycynę i ekonomię, był marynarzem, robotnikiem, zaopatrzeniowcem i szefem zaopatrzenia, sprzedawcą bazarowym i ulicznym, przewodnikiem, specjalistą organizacji i zarządzania, dyrektorem, a także obiektem zainteresowania SB. Przygodę z pisarstwem zaczął na emeryturze, udowadniając, że młodym można być w każdym wieku. Jest autorem książek „Kamyki i ostańce” oraz paru innych o tematyce historycznej, wystaw fotograficzno-historycznych, kilkunastu legend Roztocza, kilku piosenek oraz wielu wierszy, pisanych jako notatki własnych przeżyć i odczuć. Część z nich znajdzie się w „Notatkach niepokornej duszy”.

Napisał:

Michał Matuszak

Michał Matuszak

Michał Matuszak, urodzony 10.12.1989 roku w Kościanie. Z zawodu architekt krajobrazu, z zamiłowania pisarz. Związany z Lesznem, gdzie pracuje, mieszka i kibicuje ukochanej drużynie żużlowej – Unii Leszno. Przygodę z literaturą, choć oficjalnie rozpoczętą teraz, poprzedzały liczne romanse z formą pisaną, tworzone “do szuflady”. Począwszy od tekstów piosenek, po felietony i próby pisania wierszy zbierał doświadczenia i umiejętności. Pasjonat ubierania myśli w słowa. Miłość do tego co pisane wraz z garścią przemyśleń i obserwacji doprowadziły do powstania tej książki. “Na marginesie” jest początkiem dłuższej przygody autora z pisarstwem.

Napisał:

 

Bożena Pajdosz

Bożena Pajdosz

Bożena Pajdosz – ur. w 1969r., inż. ochrony środowiska. Od kilkunastu lat mieszka w urokliwej wsi, Jakubów, w województwie dolnośląskim, dokąd uciekła z miasta wraz z mężem i synem. Obecnie pomaga synowi w prowadzeniu winnicy i winiarni, które odziedziczyli. Jest trochę z innej bajki, czyli nieprzystosowana do życia w społeczeństwie. Za słaba na walkę ze złem tego świata, izoluje się od niego. Ciągle wierzy w miłość, dobroć i uczciwość. Kocha prostotę i piękno w jego prymitywnej postaci, przyrodę, zwierzęta… takie tam dla innych banały. „Pisane nocą” jest jej debiutancką książką. Pierwsze teksty powstały z potrzeby serca po stracie męża. Wtedy odkryła, że chyba umie pisać i że sprawia jej to przyjemność. Każdy drobny zachwyt i każda ploteczka stawały się pomysłem na nowy tekst. Moim marzeniem jest móc poświęcić całą siebie pisaniu, winiarstwu i wnukom, na które cierpliwie czekam.

Napisała:

Grażyna Kamyszek

Grażyna Kamyszek

Grażyna Kamyszek – ur. w Sztumie w połowie ubiegłego stulecia. Zawodowo związana z małą wsią Postolin w powiecie sztumskim i z urokliwą Ustką. Mieszka w Przewłoce na obrzeżach Ustki. Absol­wentka filologii polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. Nauczycielka i bibliotekarka. Apetyt na pisanie miała od bardzo dawna, ale obowiązki rodzinne i zawodowe przesuwały realizację marzeń na później. Swoich sił pisarskich spróbo­wała na emeryturze. Debiu­to­wała w 2012 r. na łamach Kwartalnika Społeczno-Kulturalnego Dolnego Powiśla i Żuław ” Prowincja”. Publikacje kolejnych opowiadań w “Prowincji”(” Dziękuję ci ‚Hildo”, “Inna”, ” Po tamtej stronie drutów”, “Czy o tym dęby szumiały?”, “Lekcja łysego”, “Podwór­kowe rewiry”) dodały jej odwagi do napisania i wydania powieści pt. “Zobaczyć iskry”. Pierwsi czytelnicy — rodzina i przyjaciele — oczekują dalszych losów bohaterów. Obiecała im, że nie poprze­stanie na jednej książce. Czy dotrzyma słowa?

Napisała:

Joanna Terka

Joanna Terka

Joanna Terka urodzona w Zabrzu w 1966r. Dzieciństwo i młodość spędziła w Gliwicach. Absowentka Uniwersytetu Śląskiego, Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Mieszka, pracuje i tworzy w Piotrkowie Trybunalskim. Żona, matka, nauczycielka, pisarka. Kocha litera­turę, kino i gadżety elektroniczne. Zawsze pełna empatii, energii i pozytywnych myśli.

Napisała:

Julia Bardini

Julia Bardini

Julia Bardini – urodziła się 2 września 1999 roku w historycznym miasteczku Sarzana, w słonecznej Italii. Wesołe i beztroskie dzieciństwo wywoływało promienny uśmiech na jej twarzy do 11 roku jej życia. Małżeńskie problemy jej rodziców przyczyniły się do przyjazdu Julii wraz z mamą do utęsknionej ojczyzny jej rodzicielki – Polski. We wrześniu 2010 roku Julia zasiadła w szkolnej ławce w 6 klasie szkoły podstawowej w Tomaszowie Mazowieckim. Dziewczynka wiedziała, że będzie ciężko, bo słabo pisała i mówiła po polsku; myliła znaczenie wyrazów, źle je wymawiała. Zamknęła się w swoim świecie fantazji, zbudowanym na bazie przeczytanych w dużej ilości książek fantasy, początkowo tylko w języku włoskim, a następnie powoli języku polskim. Julia jest niezwykle upartą i konsekwentną w działaniu dziewczynką, postanowiła napisać książkę w języku polskim. I tak powstała „Moc akwama­rynu”, gdzie rzeczywistość miesza się z fantazją.

Napisała:

Jan M.R Michalski

Jan M.R Michalski

Jan M.R Michalski — ur w 1989 roku w Radomiu. W roku 2011 ukończył dzien­ni­kar­stwo na Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu. Dwa lata później obronił tytuł magistra na Uniwersytecie im. Jana Kocha­now­skiego w Kielcach. Miłośnik książek, jak i całego słowa pisanego. Wśród polskiej twórczości najbar­dziej ceni sobie pióro Henryka Sienkie­wicza. Jego ulubionym pisarzem zagra­nicznym jest Fiodor Dosto­jewski, którego kunszt zachwyca go każdego dnia.Debiu­tował w roku 2012 powie­ścią „Dwie strony medalu”. Rok później nakładem wydaw­nictwa Lucky wydał powieść „Orły i Wrony”, która była nomino­wana do literac­kiej nagrody Radomia. W roku 2014 nakładem Wydaw­nictwa Białe Pióro ukazała się powieść „Złapać Króliczka”.

Napisał: